Το εργασιακό άγχος αποτελεί το δεύτερο σημαντικότερο πρόβλημα υγείας που συνδέεται με την εργασία και αναφέρεται συχνότερα από τους εργαζόμενους στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με την Υπουργό Εργασίας Ζέτα Αιμιλιανίδου, το εργασιακό άγχος θεωρείται ότι αποτελεί, μαζί με άλλους ψυχοκοινωνικούς κινδύνους, την αιτία για περισσότερο από το ήμισυ του συνόλου των χαμένων εργατοημερών (50-60%).
Η κ. Αιμιλιανίδου αναφέρθηκε και στην οικονομική κρίση, λέγοντας ότι οι δυσχερείς συνθήκες δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως πρόσχημα για υποβάθμιση των συνθηκών και της ποιότητας της εργασίας.
Σε χαιρετισμό της στην τελετή έναρξης της Εβδομάδας Ασφάλειας και Υγείας στην Εργασία, τον οποίο ανέγνωσε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Ανδρέας Ασιώτης, η Υπουργός ανέφερε ότι το εργασιακό άγχος είναι οργανωτικό ζήτημα και όχι προσωπική αδυναμία, και εμφανίζεται όταν οι απαιτήσεις υπερβαίνουν την ικανότητα του εργαζόμενου να αντεπεξέλθει.
Αναφερόμενη στην οικονομική κρίση, η Υπουργός είπε ότι «επιβάλλεται να εντείνουμε ακόμα πιο πολύ τις προσπάθειες μας, ώστε να διαφυλάξουμε εκείνες τις συνθήκες που εγγυώνται ασφάλεια και υγεία και, κατά συνέπεια, ποιότητα στην εργασία». Συμπλήρωσε ότι τέτοιες θέσεις εργασίας αποτελούν προϋπόθεση για υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, αφού η ασφάλεια και η υγεία στην εργασία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και την καινοτομία.
Η φετινή τελετή, που διοργανώνεται από το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας του Υπουργείου Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με τη χρηματοδότηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία, πραγματοποιείται στο πλαίσιο της διετούς Ευρωπαϊκής Εκστρατείας πρόληψης εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών με θέμα, «Ασφαλείς και Υγιείς Χώροι Εργασίας-Οφέλη για εσένα προσωπικά-Οφέλη για τις επιχειρήσεις».
Η εκστρατεία έχει ως βασικό στόχο να βοηθήσει τους εργοδότες, τους εργαζόμενους και τους εκπροσώπους τους να αναγνωρίζουν την ύπαρξη του άγχους και των ψυχοκοινωνικών κινδύνων στους χώρους εργασίας και, στη συνέχεια, να συνειδητοποιήσουν τη σοβαρότητα αυτών των παραγόντων και να μάθουν πώς να τους διαχειρίζονται.
Αναφερόμενη τέλος στην αντιμετώπιση των ψυχοκοινωνικών κινδύνων, η κ. Αιμιλιανίδου είπε ότι «το κλειδί στην προσπάθεια αυτή είναι η συμμετοχή όλων, εργοδοτών, διευθυντικών στελεχών και εργαζομένων και η μεταξύ τους συνεργασία για τη διαμόρφωση του ορθού και παραγωγικού ψυχοκοινωνικού περιβάλλοντος εργασίας».
