ΒΡΥΕΞΕΛΛΕΣ (ΑΠΕ-ΜΠΕ)- Στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2017, 1,8% των παιδιών ηλικίας κάτω των 16 ετών είχαν ιατρικές ανάγκες για τις οποίες δεν είχαν υποβληθεί σε θεραπεία. Το ποσοστό αυτό ήταν ελαφρώς υψηλότερο για τα παιδιά που ζουν σε νοικοκυριά με έναν ενήλικα (2,2%) σε σύγκριση με εκείνα που μοιράζονται νοικοκυριά με δύο ή περισσότερους ενήλικες (1,8%). Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών με ανεκπλήρωτες ιατρικές ανάγκες αναφέρθηκε στο Βέλγιο (8,7%) και στη Ρουμανία (7,4%), ακολουθούμενη από τη Σουηδία (4,3%), τη Φινλανδία (3,3%) και την Τσεχία (2,7%).
Στην Κύπρο το ποσοστό ήταν 1,4% και στην Ελλάδα 2,4%.
Αντίθετα, το χαμηλότερο ποσοστό αναφέρθηκε στην Αυστρία (κοντά στο 0,0%), στη Γερμανία (0,1%) και στην Ουγγαρία (0,2%), ακολουθούμενη από την Ισπανία (0,3%), την Κροατία (0,4%), τη Μάλτα (0.5%), τη Σλοβακία (0,6%) και την Πορτογαλία (0,9%).
Το 2017, το 2,3% των παιδιών ηλικίας κάτω των 16 ετών δεν έλαβε την οδοντιατρική περίθαλψη την οποία χρειάζονταν. Το μεγαλύτερο ποσοστό των παιδιών με ανεκπλήρωτες ανάγκες για οδοντιατρική περίθαλψη αναφέρθηκε στη Λετονία (7,3%), ακολουθούμενη από την Πορτογαλία (6,0%), την Ισπανία και τη Ρουμανία (και τα 5,7%).
Ωστόσο, σε επτά κράτη μέλη το ποσοστό αυτό μειώθηκε σε λιγότερο από 1%, δηλαδή στην Ουγγαρία (0,3%), την Κροατία (0,4%), τη Γερμανία (0,5%), το Λουξεμβούργο (0,7%), τη Γαλλία, Αυστρία και Σλοβακία (0,9%).
Στην Κύπρο το ίδιο ποσοστό ήταν 3,1% και στην Ελλάδα 4,4%.
Οι πληροφορίες συγκεντρώθηκαν με συνέντευξη ενός μέλους ενός νοικοκυριού που περιλάμβανε τουλάχιστον ένα παιδί ηλικίας 15 ετών. Οι ιατρικές και οδοντικές ανάγκες των παιδιών δεν μπορούν να ικανοποιηθούν για διάφορους λόγους, όπως αδυναμία παροχής θεραπείας, μακρές λίστες αναμονής, μακρύς χρόνος ταξιδιού ή κανένα μέσο μεταφοράς ή έλλειψη χρόνου λόγω εργασίας ή φροντίδας για μέλη της οικογένειας ή για άλλους.
