Το Δ. Δικαστήριο δικαίωσε τον Χρ. Α. Στυλιανίδη και ακύρωσε την προαγωγή του Κ. Χατζηοδυσσέως


Με απόφασή του το Διοικητικό Δικαστήριο έκανε δεκτή την προσφυγή του αιτητή Χριστόδουλου Α. Στυλιανίδη και ακύρωσε την προαγωγή του Κυριάκου Χατζηοδυσσέως στη μόνιμη θέση Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας (η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 31/10/2014), λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας εκ μέρους της Ε.Δ.Υ. σε σχέση με το κατά πόσον το διδακτορικό του αιτητή συνιστούσε το υπό του προαναφερθέντος Σχεδίου Υπηρεσίας, απαιτούμενο προσόν.

Ακολουθεί αυτούσια η απόφαση:

«Α. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ: Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής προσβάλλει τη νομιμότητα της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 31/10/2014 και με την οποία προήγαγαν το Ε/Μ Κυριάκο Χατζηοδυσσέως στη μόνιμη θέση Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας από 1/11/2011.

Τα πραγματικά γεγονότα της περίπτωσης, είναι σε συντομία τα ακόλουθα:

Ο αιτητής, ήταν υποψήφιος για την πλήρωση μιας μόνιμης θέσης Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού από 1.11.2011 και αποκλείστηκε από την περαιτέρω διαδικασία, καθότι κρίθηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (εφεξής "Ε.Δ.Υ.") ότι δεν κατείχε το προβλεπόμενο από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας απαιτούμενο "Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στη Δημόσια Υγεία ή σε θέμα σχετικό με τη Δημόσια Υγεία ή στην Ιατρική της Εργασίας ή στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας ή/και Νοσοκομείων ή στην Επιδημιολογία". Εναντίον της πιο πάνω απόφασης, ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αρ. 1725/2011. Το Ανώτατο Δικαστήριο, με απόφασή του στην Χριστόδουλος Α. Στυλιανίδης v. Κυπριακής Δημοκρατίας, υπόθεση αρ. 1725/2011, ακύρωσε την προαγωγή του κ. Κυριάκου Χατζηοδυσσέως, Ε/Μ στην παρούσα διαδικασία, στην εν λόγω θέση, λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας εκ μέρους της Ε.Δ.Υ. σε σχέση με το κατά πόσον το διδακτορικό του αιτητή συνιστούσε το υπό του προαναφερθέντος Σχεδίου Υπηρεσίας, απαιτούμενο προσόν.

Στα πλαίσια επανεξέτασης της πλήρωσης της πιο πάνω θέσης, η Ε.Δ.Υ., στις 29.1.2014, ζήτησε από τον αιτητή να αποταθεί γραπτώς στο Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου (εφεξής "Ι.Σ.Κ."), προκειμένου αυτό να αποφανθεί κατά πόσον το διδακτορικό του δίπλωμα "θεωρείται μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στη Δημόσια Υγεία ή σε ένα από τα θέματα που αναφέρονται στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας". Ο αιτητής αποτάθηκε στο Ι.Σ.Κ. και προκύπτει από τα πρακτικά στην ένσταση των καθ' ων η αίτηση, ότι το Ι.Σ.Κ. σε συνεδρίες του με ημερομηνίες 10/4/2014 και 5/6/2014 αντίστοιχα, συζήτησε το θέμα και αποφάσισε ότι το διδακτορικό δίπλωμα του αιτητή δεν θεωρείται μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν στη Δημόσια Υγεία, όπως αυτά αναφέρονται στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας.

Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. προέβη σε επανεξέταση της πλήρωσης της θέσης Ανώτερου Ιατρικού Λειτουργού από 1/11/2011 και στη συνεδρία της με ημερομηνία 1/7/2014 και προτού καταλήξει οριστικά, αποφάσισε όπως ζητηθούν οι απόψεις της Αν. Διευθύντριας Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας, η οποία σε σχετική επιστολή της ημερομηνίας 17/9/2014, κατέληξε ότι το δικτατορικό του αιτητή δεν είναι στη Δημόσια Υγεία. Στη συνεδρία της η Ε.Δ.Υ. με ημερομηνία 6/10/2014, κατά την οποία μελέτησε, όπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό, το περιεχόμενο της επιστολής της Αν. Διευθύντριας και "έλαβε υπόψη της όλα τα ενώπιον της στοιχεία που προκύπτουν από τη δέουσα έρευνα που διεξήγαγε, περιλαμβανομένου του περιεχομένου του Προσωπικού Φακέλου" του αιτητή, έκρινε ότι το δικτατορικό του αιτητή δεν ικανοποιεί τις απαιτήσεις της παραγράφου (1) του Σχεδίου Υπηρεσίας και αφού τον απέκλεισε από την διαδικασία, προέβη σε επαναπροαγωγή του Ε/Μ.

Σημειώνεται ότι εναντίον της απόφασης του Ι.Σ.Κ, ημερομηνίας 11/6/2014, με την οποία αποφάσισε ότι το διδακτορικό δίπλωμα του αιτητή δεν θεωρείται μεταπτυχιακό στην Δημόσια Υγεία, ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή αρ. 896/2014. Ο αδελφός Δικαστής του Διοικητικού Δικαστηρίου κ. Κωμοδρόμος, με απόφαση του στην Χριστόδουλος Στυλιανίδης και Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου, υπόθεση αρ. 896/2014, ημερομηνίας 31/7/2017 και εκκρεμούσης της διαδικασίας εκδίκασης της παρούσας προσφυγής, έκανε αποδεκτή την προσφυγή κρίνοντας την πιο πάνω απόφαση ως προϊόν ελλιπούς έρευνας και αιτιολογίας.

Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον αιτητή, υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πεπλανημένη και στερείται δέουσας έρευνας και αιτιολογίας. Ειδικότερα, ότι το Ιατρικό Συμβούλιο Κύπρου, η Αν. Διευθύντρια και η Ε.Δ.Υ. δεν εξέτασαν αν το μεταπτυχιακό του αιτητή ήταν σε θέμα σχετικό με τη Δημόσια Υγεία ή την Επιδημιολογία και πρόσθετα ότι έχει παραβιαστεί το δεδικασμένο. Κατά τον ευπαίδευτο συνήγορο, ενόψει των αντιφατικών στοιχείων των φακέλων, απαιτείτο ειδική αιτιολογία η οποία έπρεπε να καταγράφεται στα πρακτικά και ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ότι ο αιτητής δεν κατείχε το απαιτούμενο προσόν, είναι αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων.

Τέλος, ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, προβάλλει ότι αυτό που αναδεικνύεται μετά την έκδοση της απόφασης στην προσφυγή αρ. 896/2014, είναι ότι η Ε.Δ.Υ. βασίζει την κρίση της επί λανθασμένης βάσης και κατ' επέκταση, ότι η Ε.Δ.Υ τελεί υπό πλάνη στον τρόπο με τον οποίο λειτούργησε. Προς υποστήριξη της θέσης του, παραπέμπει στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Βραχίμης Χατζηχάννας v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε αρ. 185/2007, ημερομηνίας 17/5/2013.

Από την άλλη, η ευπαίδευτη συνήγορος για τους καθ' ων η αίτηση, υπεραμύνεται της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης. Ειδικότερα, ότι διεξήχθη δέουσα έρευνα και οι καθ' ων η αίτηση καταγράφουν επαρκώς την κρίση τους στη βάση στοιχείων που τη δικαιολογούν και τα οποία υποστηρίζονται από το περιεχόμενο του φακέλου. Κατά την ευπαίδευτη συνήγορο των καθ' ων η αίτηση, η Ε.Δ.Υ. κατά την επανεξέταση, πέραν των επιστολών του Ιατρικού Συμβουλίου Κύπρου, έλαβε επίσης υπόψη την επιστολή της Αν. Διευθύντριας και ορθά κατέληξε ότι ο αιτητής δεν πληροί το επίμαχο προσόν.

Έχω εξετάσει με μεγάλη προσοχή τις εκατέρωθεν θέσεις των ευπαιδεύτων συνηγόρων και θεωρώ ότι αυτό που προέχει είναι το κατά πόσο η παρούσα προσφυγή επηρεάζεται από το αποτέλεσμα της απόφασης στην προσφυγή αρ. 896/2014, με το οποίο κρίθηκε ως πάσχουσα η απόφαση του Ι.Σ.Κ. να θεωρήσει ότι το διδακτορικό δίπλωμα του αιτητή δεν είναι στη Δημόσια Υγεία ή σε ένα από τα θέματα που αναφέρονται στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας.

Σε συμφωνία με την θέση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον αιτητή, κρίνω ότι μετά την πιο πάνω εξέλιξη, έχουν μεταβληθεί τα ουσιαστικά δεδομένα της παρούσας περίπτωσης, κατά τρόπο ώστε να καθίσταται πλημμελής η παρούσα προσβαλλόμενη απόφαση της Ε.Δ.Υ.

Στην ουσία η Ε.Δ.Υ. όταν κατέληγε στην απόφαση της βασίστηκε σε μη ακριβή στοιχεία, έστω και εν αγνοία της. Ειδικότερα, όπως έχει αναφερθεί, η Ε.Δ.Υ. καταλήγοντας στην απόφαση της ότι ο αιτητής δεν πληροί το επίμαχο προσόν, έλαβε υπόψη της, μεταξύ άλλων και την απόφαση του Ι.Σ.Κ. η οποία όμως κρίθηκε με απόφαση του Δικαστηρίου ως πάσχουσα.

Συναφώς, η εκ των υστέρων ανάδειξη της πραγματικότητας οδηγεί αναπόφευκτα σε ακύρωση την προσβαλλόμενη απόφαση, λόγω πλάνης που εμφιλοχώρησε στον τρόπο με τον οποίο ενήργησε η Ε.Δ.Υ. Σχετικό επί του θέματος είναι το ακόλουθο απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Βραχίμης Χατζηχάννας v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2013) 3 ΑΑΔ 284:

«Στην υπόθεση Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας (2007) 3 Α.Α.Δ. 373, η Ολομέλεια ενώπιον της οποίας ηγέρθη ακριβώς το ίδιο ζήτημα, επαναβεβαίωσε την επί του προκειμένου θέση της νομολογίας μας, με αναφορά στις υποθέσεις Λεοντίου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 70 και Θεοφυλάκτου ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 322, ως εξής:

"Ως προς την αρχαιότητα η Επιτροπή είχε υπ' όψιν της ότι ο εφεσείων είχε διοριστεί στην προηγούμενη της επίδικης θέσης στις 15.11.2001, ενώ τα Ενδιαφερόμενα Μέρη Αντωνίου και Χαραλάμπους την 1.11.1999 και το Ενδιαφερόμενο Μέρος Φωτίου στις 15.6.2002. Επιλέγοντας τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη έλαβε υπ' όψιν ότι λόγω του ότι πρόκειται για θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής και ψηλά στην ιεραρχία του τμήματος, η αρχαιότητα είχε περιορισμένη σημασία.

Όμως, η αναδρομική προαγωγή του εφεσείοντα ανέτρεψε άρδην τη σειρά αρχαιότητας. Λόγω αυτής της δραστικής αλλαγής μεταβλήθηκαν τα ουσιαστικά δεδομένα.

Όπως έχει λεχθεί (Λεοντίου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 70) ο αναδρομικός διορισμός μεταβάλλει την παρελθούσα πραγματικότητα αντικαθιστώντας την με τη νέα δημιουργηθείσα κατάσταση (βλέπε ακόμα Θεοφυλάκτου ν. Δημοκρατίας, (2006) 3 Α.Α.Δ. 322.

Παρ' όλον ότι η αναδρομική προαγωγή του εφεσείοντα έλαβε χώρα μετά την ουσιώδη συνεδρία κατά την οποία ελήφθη η προσβαλλόμενη απόφαση, δεν παύει να καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής πλημμελή. Στην ουσία η Επιτροπή, όταν κατέληγε στην απόφαση της βασίστηκε, έστω και εν αγνοία της, σε μη ακριβή στοιχεία».

Με αυτή τη διαπίστωση, παρέλκει η εξέταση άλλων ζητημάτων που έχουν εγερθεί στην παρούσα προσφυγή.

Υπό το φως των ανωτέρω, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

Επιδικάζονται €1300 έξοδα πλέον Φ.Π.Α, υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση».




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.



Newsletter











999