Έκκληση της ΔΟΘ για τη σύσταση Εθνικού Συμβουλίου Αιμοδοσίας


Με ανακοίνωσή της η  Διεθνής Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας (ΔΟΘ) αναφέρει:

«Έντονος προβληματισμός έχει προκληθεί το τελευταίο διάστημα στις τάξεις της Διεθνούς Ομοσπονδίας Θαλασσαιμίας (ΔΟΘ) και των πολυμεταγγιζόμενων ασθενών μετά τα πρόσφατα δημοσιεύματα και καταγγελίες σχετικά με τα οριακά αποθέματα αίματος στη χώρα μας, με αποτέλεσμα τις συνεχείς καθυστερήσεις ή και αναβολές στις μεταγγίσεις των ασθενών.

Μολονότι, εν προκειμένω, τα προβλήματα προέκυψαν κυρίως λόγω νόσησης αρκετών τακτικών αιμοδοτών από κορωνοϊό ή επαφής με κρούσματα, οι ελλείψεις σε αίμα δεν αποτελούν νέο φαινόμενο, αλλά μια χρόνια κατάσταση ιδιαίτερα ανησυχητική σε περιόδους εορτών ή και διακοπών. Η αναζήτηση της λύσης είναι βαθύτερη και αφορά τη συνολική αναδιοργάνωση του συστήματος αιμοδοσίας, ώστε να εξασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή σταθερότητα και συστηματικότητα στην προσφορά αίματος.

Ως εκ τούτου η Ομοσπονδία, με μεγάλη εμπειρογνωμοσύνη στον τομέα αυτό και έμπρακτη εμπλοκή της σε σχετικές μελέτες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλά και άλλων περιφερειακών Οργανισμών ανά το παγκόσμιο, θεωρεί τη διεξοδική συζήτηση επί του φλέγοντος αυτού ζητήματος επιβεβλημένη και προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη καταθέσει πρόταση στο Υπουργείο Υγείας, σε συνεργασία με την Εθνική Επιτροπή Θαλασσαιμίας (ΕΕΘ), για την ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου Αιμοδοσίας.

Επισημαίνεται ότι κάτι τέτοιο περιλαμβάνεται ως αναγκαιότητα και προϋπόθεση στο πλαίσιο του περί Αιμοδοσίας Νόμου του 1997 (58(I)/1997) και συνιστά, κατ’ αυτήν την έννοια, την ‘ορθή’ εφαρμογή αυτού.

Μέχρι πρότινος αυτόν τον ρόλο διαδραμάτιζε ιστορικά και με αξιοσημείωτη επιτυχία η Συντονιστική Επιτροπή Αιμοδοσίας και Διαφώτισης (ΣΕΑΔ), στις εργασίες της οποίας συμμετείχαν πολλοί εθελοντές, κυρίως γονείς και πάσχοντες με θαλασσαιμία. Ωστόσο, εδώ και κάποια χρόνια η ΣΕΑΔ έχει συρρικνωθεί σε σημείο που δε θεωρείται ότι έχει πλέον ουσιαστική συνεισφορά στον χώρο της αιμοδοσίας σε παγκύπρια βάση.

Θεωρούμε, συνεπώς, εκ των ων ουκ άνευ την άμεση εφαρμογή και μερική τροποποίηση της νομοθετικής πρόνοιας περί ίδρυσης του Εθνικού Συμβουλίου Αιμοδοσίας, όπως αναφέρεται στον περί Αιμοδοσίας Νόμο.

Η αιμοδοσία στην Κύπρο και κυρίως οι επί της εθελοντικής, μη αμειβόμενης αιμοδοσίας πρακτικές αποτέλεσαν παγκόσμιο παράδειγμα προς μίμηση, με τη χώρα μας να είναι αυτάρκης σε ανάγκες αίματος για πολλά συναπτά χρόνια. Η ύψιστη αυτή πράξη αλτρουισμού και ανθρωπιάς είναι ένα πολύτιμο δώρο ζωής στους συνανθρώπους μας με θαλασσαιμία και όχι μόνο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μετάγγιση αίματος και των παραγώγων του έχει ενταχθεί στα πρωτόκολλα θεραπείας ενός συνεχώς αυξανόμενου αριθμού ασθενειών.

Εξου και σήμερα η αιμοδοσία χρειάζεται μια διαφορετική, πιο εκσυγχρονισμένη και συντονισμένη προσέγγιση σε σχέση με εκείνη του παρελθόντος, που να ανταποκρίνεται αποτελεσματικότερα στις ανάγκες της ιατρικής, της δημόσιας υγείας και των υγειονομικών και άλλων προκλήσεων, τόσο στη βάση των ευρωπαϊκών απαιτήσεων όσο των κυπριακών δεδομένων και ιδιαιτεροτήτων.

Η Κύπρος μπορεί και πρέπει να συνεχίσει να κρατά τα σκήπτρα της μη-αμειβόμενης, εθελοντικής αιμοδοσίας και της αυτάρκειας αίματος σε παγκόσμιο επίπεδο και είναι στο χέρι μας να το επιτύχουμε!»




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.



Newsletter











580