TOY ΔΡΟΣ ΣΑΒΒΑ ΧΑΤΖΗΦΙΛΙΠΠΟΥ MBBS, MRCP *
Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι ένα χρόνιο κλινικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως δύσπνοια, κόπωση και κατακράτηση υγρών και προκύπτει από την αδυναμία της καρδιακής λειτουργίας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σώματος. Η καρδιακή λειτουργία μετριέται στην υπερηχοκαρδιογραφία ως το κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας και υπάρχουν δύο ξεχωριστές οντότητες
1) Η καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης
2) Η καρδιακή ανεπάρκεια με φυσιολογικό κλάσμα εξώθησης.
Η καρδιακή ανεπάρκεια φέρει σημαντική νοσηρότητα και θνησιμότητα και χωρίς θεραπεία έχει κακή πρόγνωση. Οι αιτίες της καρδιακής ανεπάρκειας περιλαμβάνουν συνήθως την στεφανιαία νόσο και υπέρταση ενώ λιγότερο συχνές αιτίες είναι οι κληρονομικές καρδιομυοπάθειες και η μυοκαρδίτιδα.
Η φροντίδα των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια είναι πολύπλοκη και υπάρχει ειδική εξειδικευμένη μετεκπαίδευση στην καρδιακή ανεπάρκεια, αναγνωρίζοντας τις προκλήσεις στη θεραπεία. Για άτομα με μειωμένο κλάσμα εξώθησης, η θεραπεία περιλαμβάνει φάρμακα που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά (π.χ. α-ΜΕΑ, β-αναστολείς, σπιρονολακτόνη), αμφικοιλιακή βηματοδότηση καθώς και διουρητική θεραπεία που μειώνει την κατακράτηση υγρών και βελτιώνει την ποιότητα ζωής. Παρά τη θεραπεία, ορισμένοι ασθενείς συνεχίζουν να επιδεινώνονται και είτε αξιολογούνται για συσκευές μηχανικής υποβοήθησης της αριστερής κοιλίας και καρδιακή μεταμόσχευση ή εάν δεν πληρούν τα κριτήρια μπορεί να επιλεγεί έμφαση στην ανακουφιστική και υποστηρικτική φροντίδα. Δυστυχώς, καμία φαρμακευτική αγωγή δεν έχει αποδειχθεί αποτελεσματική σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και φυσιολογικό κλάσμα εξώθησης.
Μία βασική πτυχή της θεραπείας καρδιακής ανεπάρκειας που συχνά παραβλέπεται είναι η διαχείριση ασθενών σε ένα διεπιστημονικό περιβάλλον σε συνεργασία με άλλους επαγγελματίες υγείας, όπως εξειδικευμένες νοσοκόμες, κλινικούς φαρμακοποιούς και την καρδιακή αποκατάσταση. ‘Ένα τέτοιο ολοκληρωμένο σύστημα φροντίδας φέρει σημαντικά οφέλη στην ποιότητας ζωής και στη μείωση της νοσηλείας σε ασθενείς και θα πρέπει να αναπτυχθεί παράλληλα με υφιστάμενες θεραπείες. Επιπλέον, η έμφαση στην πρόληψη είναι ζωτικής σημασίας για τη μείωση της επίπτωσης και επικράτησης της νόσου.
Κύρια αιτία θανάτου στην Κύπρο είναι η καρδιακή νόσος και επιβαρύνει σημαντικά τις υπηρεσίες υγείας. Παρ ’όλα ταύτα, με την έγκυρη διάγνωση και θεραπεία και την ανάπτυξη μιας διεπιστημονικής προσέγγισης, μπορούμε να βελτιώσουμε την νοσηρότητα και τη θνησιμότητα αυτής της νόσου.
*Ειδικευόμενος Καρδιολόγος σε Καρδιακή Ανεπάρκεια, Μεταμοσχευτική Ιατρική και Καρδιακή Απεικόνιση.
HarefieldHospital, London, UK.
