Β-Θαλασσαιμία: Μια «ανάσα» πριν την πρόσβαση σε επαναστατικό φάρμακο οι ασθενείς της Κύπρου

ΤΗΣ ΔΡΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΛΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ*

Ένα βήμα πιο κοντά στην ένταξη στο Γενικό Σύστημα Υγείας της πολυναμενόμενης καινοτόμου θεραπείας Reblozyl που αφορά ασθενείς με μεταγγισιοεξαρτώμενη β-θαλασσσαιμία βρίσκεται πλέον η χώρα μας.

Οι Φαρμακευτικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας εξέδωσαν μέσα στον Δεκέμβρη τον 3^ο Συμπληρωματικό Τιμοκατάλογο για Νέα Φαρμακευτικά Προϊόντα του 2020, εντός του οποίου συμπεριλαμβάνεται και το εν λόγω φαρμακευτικό σκεύασμα.

Για τα άτομα με θαλασσαιμία, η ανακάλυψη του συγκεκριμένου σκευάσματος αποτελεί πραγματική επανάσταση σε ό,τι αφορά τη θεραπεία αλλά και την ποιότητα ζωής τους. Το Reblozyl, γνωστό κατά την περίοδο των κλινικών του δοκιμών ως Luspatercept, έχει αποδειχτεί ότι παρατείνει το διάστημα ανάμεσα στις μεταγγίσεις αίματος, απαραίτητες για πολλούς ασθενείς που πάσχουν από β-θαλασσαιμία, σε ποσοστό πέραν του 33%, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις αγγίζει ακόμη το 50%. 

Το προϊόν έχει λάβει ήδη άδεια κυκλοφορίας τόσο από τον Αμερικανικό Οργανισμό Φαρμάκων (FDA) τον Νοέμβριο του 2019[1], όσο και από την αντίστοιχη Ευρωπαϊκή Ρυθμιστική Αρχή (ΕΜΑ) τον Ιούνιο του 2020[2].

Mετά τη θετικότατη εξέλιξη της εισαγωγής του Reblozyl στον Κατάλογο Νέων Φαρμακευτικών Προϊόντων, για την οποία τα εύσημα θα πρέπει να δοθούν στο Υπουργείο Υγείας που αναγνώρισε το επιπρόσθετο θεραπευτικό του όφελος για τους πάσχοντες, εναπόκειται στον Οργανισμό Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ) να αποφασίσει, κατόπιν σχετικής αξιολόγησης, αν θα προχωρήσει στην ένταξή του στο κρατικό συνταγολόγιο της Κύπρου. Παράλληλα, θα εξαρτηθεί και πάλι από τον ΟΑΥ αν το κόστος  της θεραπείας αυτής, που είναι ομολογουμένως ιδιαίτερα υψηλό, θα καλύπτεται είτε εξ ολοκλήρου είτε μερικώς από το κράτος.

Έχω επισημάνει και άλλες φορές μέσα από τοποθετήσεις μου την επιτακτική ανάγκη έγκαιρης και ισότιμης πρόσβασης των ασθενών με αιμοσφαιρινοπάθειες, και όχι μόνο, σε καινοτόμα φάρμακα και θεραπείες αιχμής. Η Πολιτεία χρειάζεται να καταβάλλει διαχρονικά κάθε δυνατή προσπάθεια τόσο για τη διεύρυνση των διαθέσιμων θεραπευτικών επιλογών για τους πολίτες, όσο και για τη μέγιστη δυνατή βελτίωση της υγείας τους και την ποιότητας της ζωής τους.

Πέραν, ωστόσο, από την προάσπιση του δικαιώματος των πολιτών στην υγεία, η προτεραιοποίηση των φαρμάκων τα οποία έχουν ιδιαίτερη θεραπευτική αξία για τους πάσχοντες εξυπηρετεί ευρύτερα και το δημόσιο συμφέρον, μέσα από την εξοικονόμηση σημαντικών υγειονομικών πόρων (π.χ. μείωση των μεταγγίσεων αίματος και των αποσιδηρώσεων, περιορισμό ιατρικών επισκέψεων και νοσηλείας, κλπ.) και την αποφυγή διασπάθισης δημόσιου χρήματος.

Ιολόγος BSC, MSc, PhD

Εκτελεστική Διευθύντρια Διεθνούς Ομοσπονδίας Θαλασσαιμίας (ΔΟΘ)