ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΤΡΑΠΑΛΗ*
Προς κάθε ενδιαφερόμενο καλοπροαίρετο και κακοπροαίρετο: Για να γνωρίζουν η κοινωνία, οι πολίτες, οι κρατικές υπηρεσίες και οι λοιποί υπεύθυνοι των νοσοκομείων μας. Όταν οι νοσηλευτές διαμαρτύρονται και απαιτούν να ληφθούν πολύ σοβαρά θέματα που αφορούν την ασφάλεια, την προστασία τους, τον έλεγχο τήρησης πρωτοκόλλων και οδηγιών, δεν έχουν κανέναν λόγο και δεν το πράττουν για να κλείσουν τα νοσοκομεία, δεν είναι αυτοσκοπός τους.
Αυτό που ζητούν, από την πρώτη μέρα της κρίσης που εμφανίστηκε στο νησί, είναι να φερθούν υπεύθυνα όλοι αυτοί που σχεδιάζουν, καθορίζουν και αποφασίζουν πώς πρέπει να λειτουργεί το κράτος και οι ουσιώδεις υπηρεσίες, για τη σωστή αντιμετώπιση της κρίσης. Οι νοσηλευτές δεν το βάζουν στα πόδια, παρά τους κινδύνους που έχουν να αντιμετωπίσουν. Είναι στο καθήκον μέρα νύχτα, τελούν το λειτούργημα - καθήκον τους, με κάθε κόστος που πιθανόν να έχουν, τόσο στην προσωπική και πνευματική τους υγεία. Δεν έχουν κανένα όφελος από τα επικοινωνιακά παιχνίδια, που τελούνται στα ΜΜΕ, από κάποιους που ηγούνται των υπηρεσιών, αυτά που λένε ότι θα κάνουν, έπρεπε ήδη να τα έχουν κάνει, ο χρόνος τρέχει ανελέητα σε βάρος μας, και ο λόγος είναι γιατί προέχει η ασφάλεια και η προστασία των νοσηλευτών και των λοιπών επαγγελματιών υγείας και του βοηθητικού προσωπικού.
Ο αυτόματος στο σπίτια μας
Δεν ξεπουλάμε τα νοσοκομεία μας και δεν ζητούμε το κλείσιμό τους, επειδή αποφασίσαμε να περάσουμε με άλλο τρόπο την ημέρα μας. Δεν χρειάζεται κανένας επαγγελματίας υγείας και δη οι νοσηλευτές να κλείσουν τον χώρο εργασίας τους, το λυπηρό είναι ότι κανένας αρμόδιος δεν έχει αντιληφθεί ότι η αναστολή των κύκλων εργασιών ενός τμήματος ή ενός νοσοκομείου μπορεί να συμβεί και με αυτόματο τρόπο, όπως όταν πέφτει ο αυτόματος στα σπίτια μας και μπλοκάρουν όλα...και εννοώ ότι το νοσηλευτικό προσωπικό, ως αυτόματος διακόπτης, γιατί έτσι λειτουργούμε αυτή τη στιγμή, αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά σε θέματα που αφορούν την προστασία του, τη διαχείριση στελέχωσής του, την εκπαίδευσή του, την τήρηση πρωτοκόλλων και οδηγιών, θα καεί. Και μετά πώς θα βρεθεί άλλη ασφάλεια για αντικατάσταση.
Είναι λυπηρό να αντιλαμβάνονται κάποιοι υπεύθυνοι την κατάσταση και τον τρόπο διαχείρισής της, δρώντας κατά το δοκούν και με το δικό τους επιστημονικό υπόβαθρο. Αναρωτιέμαι από πότε κάποιοι θεωρούν υπεράνω τον εαυτό τους από τις εντολές του κράτους; Είναι λυπηρό να έχουμε φτάσει αρχές Απριλίου και το νοσηλευτικό προσωπικό και άλλοι επαγγελματίες υγείας και βοηθητικό προσωπικό, ακόμα να ζητούν τα αυτονόητα - και το ξαναλέω και το τονίζω, πολλά δίνονται, προσφέρονται με το σταγονόμετρο - όταν πλέον, ό,τι πλησιάζει στα νοσοκομεία μας το εκλαμβάνουμε και το αντιμετωπίζουμε ως ύποπτο περιστατικό.
Είναι λυπηρό να νιώθουμε ότι έχουμε απωλέσει το αίσθημα της ασφάλειας και της προστασίας στον χώρο εργασίας τους. Η κοινωνία μάς χρειάζεται στην πρώτη γραμμή, για να στεκόμαστε όμως εκεί πρέπει να γίνουν τα αυτονόητα σε σημαντικά θέματα που αφορούν την ασφάλεια, την προστασία, τη διαχείριση στελέχωσης και ενίσχυσης, τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό, την ψυχολογική υποστήριξη, την εκπαίδευση, την ανάπτυξη δομών, τα τεστ COVID - 19 σε όλους τους επαγγελματίες υγείας και την τήρηση πρωτοκόλλων και οδηγιών.
Αν κάποια από αυτά περιλαμβάνονται μόνο μέσα σε ένα χαρτί και μια τηλεφωνική πληροφορία και δεν εφαρμόζονται στο 100%, τότε κάτι πάει λάθος…
Ας το κοιτάξουν αυτοί που τα ζητάνε. Αυτή τη στιγμή της κρίσης, οι νοσηλευτές ζητούν να αντιμετωπιστούν με σεβασμό και αξιοπρέπεια, από όλους, θέλουμε πράξεις και όχι μόνο καλά λόγια και ευχές. Δεν είμαστε ήρωες, δεν είμαστε αναλώσιμοι! Μην μας οδηγείτε σε μια τέτοια κατάσταση.
*Νοσηλευτικός Λειτουργός, μέλος Δ.Σ. ΠΑ.ΣΥ.ΝΟ.
