Η εφαρμογή προγραμμάτων άσκησης στον πληθυσμό, μπορεί να προλάβει μέχρι και το 25% των περιστατικών καρκίνου, επιπλέον της βελτίωσης στην επιβίωση και την ποιότητα ζωής, που παρατηρείται σε ασθενείς με καρκίνο, ανέφερε ο ιατρός Παθολόγος Δρ. Ανδρέας Κωστής, ο οποίος από το 2012 εργάζεται στην Παθολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού.
Ο Δρ. Κωστής ήταν ο κύριος ομιλητής διάλεξης με θέμα «Ο αθλητισμός ως παράγοντας πρόληψης χρόνιων παθήσεων», την οποία συνδιοργάνωσαν την περασμένη Τετάρτη από κοινού, το Σωματείο ∆ρομέων και Άλλων Αθλημάτων «ΕΥ ΖΗΝ» και τα Γραφεία Αθλητισμού και Φοιτητικής Ζωής του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου (ΤΕΠΑΚ).
Σύμφωνα με σημερινή (Δευτέρα) ανακοίνωση του Σωματείου «Ευ-Ζην», ο Δρ. Κωστής, στην εισαγωγική του ομιλία είπε ότι η προαγωγή υγείας με στόχο την πρόληψη των παθήσεων είναι πολύ πιο σημαντική από την αντιμετώπιση και θεραπεία αυτών και πρόσθεσε ότι η άσκηση σίγουρα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος σε όλη αυτή την προσπάθεια που γίνεται τώρα παγκοσμίως.
Σημείωσε ότι η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως, κυρίως στις αναπτυγμένες χώρες.
«Αφορά κυρίως γυναίκες, ηλικιωμένους και τη χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική στάθμη. Από μελέτες στις ΗΠΑ, μόνο το 50% ασκείται όσο συστήνεται. Το 24% δεν ασκείται καθόλου», συμπλήρωσε.
Ο αθλητισμός, συνέχισε, μπορεί να λειτουργήσει σαν κίνητρο για σταθερή και συστηματική άσκηση, μέσω του υγιούς ανταγωνισμού και της κοινωνικοποίησης.
Ανέφερε, επίσης, ότι είναι λίγα τα δεδομένα που να δείχνουν ότι υπερέχει κάποια συγκεκριμένη δραστηριότητα τόσο ώστε να προκαλούνται σημαντικά οφέλη για την υγεία και πρόσθεσε ότι η επιλογή δραστηριοτήτων πρέπει να βασίζεται στο τι απολαμβάνει ο ασκούμενος ώστε να αυξηθεί η πιθανότητα συνεχούς φυσικής δραστηριότητας.
«Αυτό που μετρά περισσότερο είναι η άσκηση να είναι τακτική και συνεχής. Η αυξανόμενης έντασης άσκηση, συνδέεται με περαιτέρω μείωση της ολικής θνητότητας και του καρδιαγγειακού κινδύνου. Αυτού του είδους άσκηση είναι καλό να γίνεται μέσω δομημένων προγραμμάτων και χρειάζεται να είσαι με ένα προπονητή, να ακολουθείς κάποιο πρόγραμμα και να έχεις ιατρική επίβλεψη, ούτως ώστε να έχεις το επιπλέον όφελος που μπορεί να κερδίσεις από αυτή την άσκηση», συμπλήρωσε.
Όπως είπε, άσκηση που αντιστοιχεί σε 1000 MET-minutes ανά εβδομάδα βρέθηκε να είναι το απαραίτητο ποσό άσκησης, ώστε να επιτευχθεί μείωση των ποσοστών πρόωρων θανάτων και καρκίνου του μαστού. 150 min περπάτημα (3.3 METs) τη βδομάδα, αντιστοιχεί σε 500 MET-minutes και είναι η συνιστώμενη ποσότητα άσκησης για τους περισσότερους.
Ψηλής έντασης περπάτημα, συνέχισε ο Δρ. Κωστής, με εναλλαγή με χαμηλής έντασης ανά τρίλεπτο, φαίνεται να επιφέρει μεγαλύτερο όφελος στη μείωση της αρτηριακής πίεσης και τη μυική ισχύ, σε σχέση με συνεχές μέτριας έντασης περπάτημα.
Αναφορικά με τις καρδιαγγειακές παθήσεις, ο Δρ. Κωστής είπε ότι η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, αυξάνει στο διπλάσιο τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και υπογράμμισε ότι η άσκηση βελτιώνει το λιπιδαιμικό προφίλ, μέσω μείωσης των τριγλυκεριδίων και αύξησης της HDL.
Όπως ανέφερε, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση στο NEJM, σε μία μελέτη 55.000 ασθενών, διαφάνηκε ότι ακόμα και στους ασθενείς με αυξημένη γενετική προδιάθεση για καρδιαγγειακά νοσήματα, η υιοθέτηση υγεινοδιαιτητικών μέτρων,μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η άσκηση, οδήγησε σε μείωση μέχρι και 50% της συχνότητας εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβάτων.
Ανέφερε, επίσης, ότι το τρέξιμο πέραν της μίας ώρας ανά εβδομάδα μειώνει κατά 42% το κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου και ακολουθεί η κωπηλασία, το γρήγορο βάδισμα ή και η συστηματική άσκηση με βάρη.
Όσον αφορά την παχυσαρκία, ο κ. Κωστής είπε ότι το επίπεδο φυσικής δραστηριότητας είναι ένας σημαντικός παράγοντας, τόσο στην δημιουργία όσο και στη θεραπεία της παχυσαρκίας και πρόσθεσε ότι η άσκηση είναι σημαντικός παράγοντας πρόληψης της παχυσαρκίας.
Σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, είπε ο Δρ. Κωστής, η άσκηση βελτιώνει τον γλυκαιμικό έλεγχο και μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη.
Όσον αφορά περιστατικά καρκίνου, ο Δρ. Κωστής είπε ότι στην πρωτογενή πρόληψη, η άσκηση μειώνει την επίπτωση καρκίνου του μαστού κατά 15-20% και του καρκίνου του παχέος εντέρου 24%, μειώνει την θνητότητα 33% σε καρκινοπαθείς που γυμνάζονται, βελτιώνει την ποιότητα ζωής, μειώνει την κόπωση και την κατάθλιψης και σε ασθενείς που διαγιγνώσκονται με καρκίνο, συστήνεται η άσκηση με στόχο τη μείωση της κόπωσης και τη βελτίωση της αντοχής στη θεραπεία.
Αναφορικά με την άσκηση στην τρίτη ηλικία, ο Δρ. Κωστής είπε ότι ηλικιωμένοι που γυμνάζονται συστηματικά, αναφέρουν καλύτερη κατάσταση υγείας, λιγότερες δαπάνες υγείας, λιγότερους περιορισμούς κινητικότητας, καλύτερη ευελιξία.
Όσον αφορά τις χρόνιες παθήσεις, ο Δρ. Κωστής είπε ότι η καθιστική ζωή αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα για τις πλείστες χρόνιες παθήσεις και πρόσθεσε ότι η άσκηση προλαμβάνει ή καθυστερεί την εκδήλωση πολλών χρόνιων παθήσεων, δείχνοντας ότι γήρας και νοσηρότητα δεν συμβαδίζουν απαραίτητα.
Όπως ανέφερε, η προαγωγή άσκησης ίσον προαγωγή ζωής (Συναισθηματική υγεία, κοινωνική υγεία, ψυχική υγεία, σωματική υγεία, νοητική υγεία, κοινοτική υγεία, πνευματική υγεία).
«Στόχος, τουλάχιστον 30 λεπτά άσκηση, πέντε μέρες την εβδομάδα. Ακόμα και η διακεκομμένη άσκηση είναι ωφέλιμη. Η λίγη άσκηση είναι καλύτερη από καθόλου άσκηση, καθώς μόλις 15 λεπτά καθημερινής άσκησης ή 90 λεπτά εβδομαδιαίως, μειώνουν την ολική θνησιμότητα κατά 14%. Μέτρια άσκηση μπορεί να ξεκινήσει μέσω γρήγορου βαδίσματος( 4,5-6 ΚΜ/Η) , εργασίας στον κήπο, χορού. Ο απλούστερος τρόπος έναρξης άσκησης είναι το περπάτημα. Εάν δεν υπάρχει χρόνος για άσκηση, προσαρμόστε την καθημερινή σας ρουτίνα, ώστε να περιλαμβάνει περισσότερη άσκηση: Σκάλες αντί ασανσέρ, Παρκάρετε πιο μακρυά, Ακολουθήστε το πιο μακρινό δρομολόγιο για να πάτε κάπου περπατώντας», συμπλήρωσε.
Σημείωσε ότι αν κάποιος αθλούμενος νοιώσει πόνο στο στήθος, πλάτη, βραχίονες, σιαγόνα, ναυτία ή εμετό κατά ή μετά την άσκηση, αίσθημα παλμών, φτερούγισμα, αίσθημα ριπής, δύσπνοια, ζάλη, αδυναμία, τάση λιποθυμίας κατά την άσκηση, αίσθημα έντονης κόπωσης και έντονο μυικό άλγος, κυρίως σε μεγάλες μυικές ομάδες, που δεν υποχωρεί, τότε θα πρέπει να αναζητήσει ιατρική βοήθεια.
Ο Πρόεδρος του Σωματείου «Ευ-Ζην» Ανδρέας Ευθυμίου, σε σύντομο χαιρετισμό του είπε, μεταξύ άλλων, ότι η διάλεξη εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο στοχοθεσίας του Σωματείου που είναι η ανάδειξη της συστηματικής άσκησης και του αθλητισμού ως βασικός πυλώνας και εργαλείο για μια καλύτερη ζωή.
Ανέφερε, επίσης, ότι η διάλεξη έδωσε πεδία προβληματισμού στο να αρχίσουμε να λαμβάνουμε κάποια μέτρα για την ψυχική και σωματική μας υγεία και κάλεσε, εκ μέρους του ΔΣ του Σωματείου όσους ασκούνται συστηματικά να προβαίνουν στις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις για την έκδοση Δελτίου Υγείας.
Ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Σπουδών και Φοιτητικής Μέριμνας του ΤΕΠΑΚ Βασίλης Πρωτοπαπάς, στο δικό του χαιρετισμό είπε ότι η συνεργασία που έχουν με το Σωματείο Δρομέων «Ευ-Ζην» γίνεται στα πλαίσια της πολιτικής του πανεπιστημίου να αναπτύσσει στενές σχέσεις με την κοινωνία.
«Ήταν από την αρχή ο στόχος μας να είμαστε ένα ανοικτό πανεπιστήμιο και όχι ένα πανεπιστήμιο γκέτο. Ένα πανεπιστήμιο που συνεργάζεται με φορείς, που δε θέλει να υποκαταστήσει τους φορείς σε μία κλειστή κοινωνία. Οι πόρτες μας είναι ανοικτές. Τα κτίρια μας είναι στην διάθεση όλης της κοινωνίας, όλων των πολιτών και σε αυτό το πλαίσιο και σε αυτό το κλίμα θα συνεχίσουμε την συνεργασία μας και με διάφορες άλλες κοινές δράσεις όπως είναι η συμμετοχή σε δρομικούς αγώνες, συνδιοργάνωση διαφόρων εκδηλώσεων που εντάσσονται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που δραστηριοποιείται το Σωματείο, αλλά και με άλλους φορείς και άλλα Σωματεία και με άλλες οντότητες της πόλης μας και της Κύπρου».
Η διάλεξη της περασμένης Τετάρτης ήταν η τελευταία που διοργανώνεται για το 2016 και το ΔΣ του Σωματείου «Ευ-Ζήν» σε συνεργασία με το ΤΕΠΑΚ ήδη άρχισε τον προγραμματισμό των αθλητικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων τους για το 2017, οι οποίες θα ανακοινωθούν σύντομα.
