Τεστ ταχείας ανίχνευσης στο σπίτι

ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΙΩΣΗΦ ΜΟΥΤΗΡΗ*

Ενώ το φθινόπωρο πλησιάζει και μαζί και η νέα σχολική χρονιά, τίθενται κάποια ζητήματα επί τάπητος θα οποία θα πρέπει να απασχολήσουν τα αρμόδια υπουργεία.

Το πρώτο είναι η διασφάλιση της ασφάλειας των μαθητών και εκπαιδευτικών, οι οποίοι καλούνται να εργαστούν υπό τις συνθήκες που η πανδημία έχει δημιουργήσει.

Το δεύτερο είναι η αποφυγή μέτρων τα οποία θα διαχωρίζουν τους μαθητές και εκπαιδευτικούς σε κατηγορίες, αυξάνοντας την ανησυχία τους και προκαλώντας κοινωνική αναταραχή.

Το τρίτο είναι η αναγκαιότητα ή μη, του εμβολιαστικού προγράμματος στη μαθητική πληθυσμιακή ομάδα. 

Ως γνωστό, το εμβολιαστικό πρόγραμμα έχει επεκταθεί εδώ και λίγο καιρό στα παιδιά 12-17 ετών μετά την ανακοίνωση για την ασφάλεια του εμβολίου από τις φαρμακευτικές εταιρείες που παρασκευάζουν τα εμβόλια mRNA και σχετικής σύστασης των αρμόδιων επιστημονικών και διοικητικών οργάνων, που ακολούθησε.

Ως αναμένετο, η απόφαση ξεσήκωσε αντιδράσεις από γονείς και οργανισμούς, παράλληλα όμως με την απόφαση πολλών γονέων να συμμορφωθούν με τη σύσταση. Έχουν συνεπώς δημιουργηθεί δύο ομάδες μαθητών, με τη μια να έχει εμβολιαστεί και την άλλη, όχι. Πως θα συνυπάρξουν οι δύο ομάδες στη νέα σχολική χρονιά;

Όπως και με τους ενήλικες, το αρμόδιο υπουργείο τείνει να ζητεί τακτικό αρνητικό τέστ ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου (ταχύ τέστ) από τους μη εμβολιασθέντες, για να μπορέσουν να προσέλθουν στο σχολείο και να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους στη τάξη. Ταχύ τέστ δεν θα ζητηθεί όμως απ’ όσους έχουν εμβολιαστεί. Κάτι παρόμοιο έχει αποφασισθεί από τη Σύγκλητο του δημόσιου Πανεπιστημίου Κύπρου και από το επίσης δημόσιο ΤΕΠΑΚ, το οποίο μάλιστα δίνει τη δυνατότητα εξ´ αποστάσεως φοίτηση των μη εμβολιασμένων, αλλά «μόνο για το πρώτο εξάμηνο» της φοίτησης.

Ανκαι το σκεπτικό της Συγκλήτου του ΠΚ ήταν η «προστασία όσων συμμορφώθηκαν και εμβολιάστηκαν» και όχι όσων «δεν συμμορφώθηκαν και δεν εμβολιάστηκαν», εντούτοις στην απόφαση της, θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη το συμφέρον και η ασφάλεια του συνόλου των φοιτητών και όχι μόνο μέρος αυτών.

Η μέχρι σήμερα συσσωρευμένη εμπειρία μας από τη 17μηνη διάρκεια της πανδημίας και την 8μηνη παρουσία των εμβολίων, είναι ότι,

α) οι πλείστοι των ασθενών με νόσο Covid-19 θα αποθεραπευθούν,

β) ποσοστό μέχρι 10% των νοσηλευόμενων ίσως χρειστεί μηχανική υποστήριξη του αναπνευστικού,

γ) ποσοστό μέχρι 2% των νοσηλευόμενων θα καταλήξει,

δ) η παιδική θνητότητα είναι μηδενική,

ε) η συμπτωματολογία στα παιδιά είναι κατά κανόνα ήπια,

ζ) τα εμβόλια πιθανόν να προστατεύσουν από τη βαριά νόσο και συνεπώς από θάνατο, η) ο ιός μεταδίδεται τόσο από ανεμβολίαστους όσο και από εμβολιασμένους και

θ) η ανίχνευση των φορέων αυξάνεται και η μετάδοση μειώνεται, με την υποβολή σε τακτικό έλεγχο με ταχύ τέστ, τόσο των μη εμβολιασμένων όσο και των εμβολιασμένων.

Στη βάση των πιο πάνω δεδομένων θα εισηγούμουν προς το αρμόδιο υπουργείο όπως καθιερώσει το self -test στο σπίτι για όλο τον πληθυσμό, με την παροχή μέσω του ΓεΣΥ των αντιδραστηρίων για ταχύ τέστ σε όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα εμβολιαστικού ιστορικού, με σκοπό αυτό να γίνεται καθημερινά πριν από την προσέλευση στην εργασία ή στο σχολείο/πανεπιστήμιο. Οι αρνητικοί θα προσέρχονται κανονικά στην εργασία/σχολείο ενώ οι θετικοί θα παραμένουν σε καραντίνα στο σπίτι, ενημερώνοντας τον προσωπικό τους γιατρό με τον οποίο θα συζητήσουν και το ενδεχόμενο διενέργειας επιπρόσθετων εξετάσεων και πιθανόν νοσηλείας, στη βάση των συμπτωμάτων και της κλινικής εικόνας που παρουσιάζουν. Με τον τρόπο αυτό πιστεύω ότι θα αντιμετωπιστεί περαιτέρω πιο ορθολογιστικά, πιο αποτελεσματικά και χωρίς διακρίσεις η πανδημία και οι επιπτώσεις της, με την ελάχιστη δυνατή επίπτωση στην οικονομία, στην εκπαίδευση και στη δημόσια υγεία της χώρας.

*MD, DIC, MSc, PhD, FESC

Β. Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής ΓΝ Πάφου

Κλινικός Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Λευκωσίας