Απεργία ΤΑΕΠ: Αχρείαστη και αδικαιολόγητη

ΤΟΥ ΔΡΟΣ ΙΩΣΗΦ Α. ΜΟΥΤΗΡΗ*

Η απεργία στα τμήματα επειγόντων περιστατικών των γενικών νοσοκομείων θα προκαλέσει αναμφίβολα ταλαιπωρία στους ασθενείς. Η απεργία, την οποία εξήγγειλε η μεγαλύτερη συντεχνία ιατρών, η ΠαΣυΚΙ, είναι αποτέλεσμα της υποστελέχωσης των τμημάτων επειγόντων, τα οποία λειτουργούν με μικρότερο αριθμό ιατρών, από τον προβλεπόμενο, στη βάση παλαιότερης συμφωνίας Υπουργείου- Συντεχνίας.

Παρόλο που ο Υπουργός παραδέχεται ότι τα τμήματα επειγόντων είναι πράγματι υποστελεχωμένα, εντούτοις φαίνεται να μην είναι στο χέρι του πια, η ανεύρεση ιατρών για τη στελέχωση των τμημάτων επειγόντων. Αυτό επειδή, έχει παραχωρήσει ήδη ισχυρά προνόμια στους ιατρούς που θα επιθυμούσαν ενδεχομένως να εργαστούν στα τμήματα επειγόντων, χωρίς όμως να βρει ανταπόκριση.

Για παράδειγμα είχε αρχικά παραχωρήσει επίδομα 800 ευρώ στους ιατρούς των επειγόντων, για να το αυξήσει στη συνέχεια στα 1,500 ευρώ. Το επίδομα δεν στάθηκε ικανό όμως να προσελκύσει ιατρούς. Ήδη αρκετοί ιατροί ειδικοτήτων διαμαρτύρονται για το υψηλό επίδομα που προσφέρεται από το Υπουργείο στους ιατρούς των επειγόντων. Τι θα γίνει εάν η διαμαρτυρία μετατραπεί σε αίτημα;

Τι θα πρέπει να γίνει λοιπόν;

Να πάμε σε απεργία, σκοπεύοντας σε τι;

Τόσο η ανεξάρτητη ΠαΣυΚΙ, όσο και η κυβερνητική ΠαΣυΔΥ, δεν παρουσίασαν στο τραπέζι της συζήτησης καμία απολύτως πρόταση η οποία να προσφέρει ελπίδες για να ξεπεραστεί το αδιέξοδο.

Χρησιμοποιείς όμως το ύστατο μέτρο της απεργίας, όταν μία πρόταση, που υποβάλλει η συντεχνία, δεν γίνεται αποδεχτή από την επίσημη πλευρά, στη διάρκεια εξαντλητικής συζήτησης.

Στη περίπτωση μας όμως, η συντεχνία καμία απολύτως πρόταση δεν κατέθεσε στο τραπέζι, παρά μόνο επιβεβαίωσε το αυτονόητο ότι τα τμήματα επειγόντων είναι υποστελεχωμένα.

Η δεύτερη δε, συντεχνία, η κυβερνητική ΠαΣυΔΥ, που στις πλείστες περιπτώσεις ακολουθεί φιλοκυβερνητική πολιτική, επίσης δεν είχε καμία πρόταση έτοιμη, παρά μόνο εισηγήθηκε, υποτονικά, «συνέχιση των συνομιλιών».

Οι συνομιλίες σίγουρα ενδείκνυνται, κανείς δεν το αμφισβητεί, αλλά στη βάση κάποιας πρότασης.

Η φυγή των ιατρών από τα τμήματα επειγόντων, ήταν εν μέρει  αποτέλεσμα

της εφαρμογής του ΓεΣΥ. Το μεγάλο ποσό που ο ΟΑΥ πρόσφερε στους γενικούς ιατρούς, στην αγωνία του να πετύχει ή να μην αποτύχει η πρώτη φάση του ΓεΣΥ, οδήγησε πολλούς ιατρούς του δημοσίου σε παραίτηση και ένταξη στο ΓεΣΥ ως προσωπικοί ιατροί, με ελκυστικές απολαβές.

Στη προσπάθεια του δηλαδή το κράτος, να στήσει μία υπηρεσία, οδήγησε άθελα του, στην διάλυση μιας άλλης.

Αυτό το είχαμε προβλέψει και είχαμε προειδοποιήσει για τις συνέπειες, αλλά δεν εισακουστήκαμε.

Στη κατάσταση που έχουμε φθάσει, μια είναι η εφικτή λύση κατά την άποψη μου: η συμφωνία του Υπουργείου με τα ιδιωτικά νοσοκομεία στα οποία λειτουργούν τμήματα επειγόντων, για την κάλυψη των αναγκών.

Σήμερα, τέτοιες υπηρεσίες προσφέρονται από τουλάχιστον ένα ιδιωτικό νοσοκομείο σε κάθε πόλη, που αναμφίβολα θα ανακούφιζε και θα αποσυμφόριζε σημαντικά τα τμήματα επειγόντων στα δημόσια νοσοκομεία.

Στη βάση των πιο πάνω θεωρώ ότι η εξαγγελθείσα από την ΠαΣυΚΙ απεργία στα τμήματα επειγόντων είναι αχρείαστη και αδικαιολόγητη.

*Β. Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής ΓΝ Πάφου

Κλινικός Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Λευκωσίας.

Μέλος Ανεξάρτητης Συντεχνίας Δημόσιων Υπαλλήλων