ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ*
Έχω δηλώσει σε πολλά άρθρα μου ότι το μονοασφαλιστικό και αλληλέγγυο αποτελεί την τέλεια και ασφαλή φιλοσοφία του Γε.Σ.Υ. Αυτή τη φιλοσοφία κανείς δεν μπορεί να την αλλάξει ή να τη διαφοροποιήσει. Η αρχιτεκτονική του Γε.Σ.Υ.είναι πολύπλοκη και ευνοεί κυρίως τους παρόχους σε βάρος των δικαιούχων. Η αρχιτεκτονική πρέπει να βελτιωθεί. Αυτή τη φιλοσοφία υποστηρίζει σε άρθρο του και ο π. Πρόεδρος του Ιατρικού Συμβουλίου Κύπρου και Ιατρός του Γε.Σ.Υ., δρ. Γιώργος Ποταμίτης, με αφορμή τη διαδικασία ένταξης του νοσοκομείου «ΥΓΕΙΑ» στο Γε.Σ.Υ. Τονίζει μάλιστα και τις αρχές του Γε.Σ.Υ. για ισότιμη πρόσβαση και ελεύθερη επιλογή νοσηλευτηρίων και γιατρών. Υποστηρίζει μάλιστα, ότι η άσκηση ιδιωτικής ιατρικής από ιατρούς εκτός Γε.Σ.Υ. σε νοσοκομεία ενταγμένα στο σύστημα δεν αποτελεί πόλεμο κατά της φιλοσοφίας του. Ούτε βρίσκεται σε αντίθεση λέω εγώ.
Το πρόβλημα βρίσκεται σε ένα από τα λάθη της αρχιτεκτονικής του για προσφορά υπηρεσιών υγείας. Η στρέβλωση ξεκινά από το γεγονός, ότι στην ουσία δεν υπάρχουν νοσοκομεία ενταγμένα στο Γε.Σ.Υ. για ενδονοσοκομειακή περίθαλψη. Σύμφωνα με την αρχιτεκτονική του Γε.Σ.Υ. το δικαίωμα παροχής ενδονοσοκομειακής περίθαλψης το έχουν μόνο ειδικοί γιατροί και την προσφέρουν σε κάποιο από τα νοσηλευτήρια, στο οποίο είναι ενταγμένοι και το οποίο είναι ενταγμένο στο Γε.Σ.Υ..
Για να είμαι πιο σαφής αναφέρω τα πιο κάτω: Οι Π.Ι. δεν έχουν δικαίωμα προσφοράς ενδονοσοκομειακής περίθαλψης. Δηλαδή ο Π.Ι. αν διαπιστώσει σοβαρή τροφική δηλητηρίαση σε κάποιο ασθενή του, θα πρέπει να του δώσει παραπεμπτικό για κάποιο ειδικό γιατρό, που έχει δικαίωμα ενδονοσοκομειακής περίθαλψης ή να τον παραπέμψει στα ΤΑΕΠ, με όλα τα συνεπακόλουθα. Ο ίδιος δεν μπορεί να του κάμει εισαγωγή σε νοσηλευτήριο, το οποίο να αναλάβει τα ανωτέρω. Ούτε να εκδώσει παραπεμπτικό για ενδονοσοκομειακή περίθαλψη ή παραπομπή σε νοσηλευτήριο.
Το ίδιο και ένας δικαιούχος που χρειάζεται να υποβληθεί σε κάποια επέμβαση, δεν μπορεί να απευθυνθεί σε ένα νοσηλευτήριο του Γε.Σ.Υ. και να ζητήσει να τον εξετάσει ένας ειδικός γιατρός του νοσηλευτηρίου και να τον υποβάλουν στην επέμβαση. Ο δικαιούχος πρέπει πρώτα να απευθυνθεί σε γιατρό του Γε.Σ.Υ. και αυτός να τον οδηγήσει στο χειρουργείο κάποιου νοσηλευτηρίου στο οποίο ο ίδιος προσφέρει ενδονοσοκομειακή περίθαλψη.
Τώρα κατάλαβα γιατί, πριν δυο χρόνια, ένα συγγενικό μου πρόσωπο επισκέφθηκε ένα ειδικό γιατρό, που είχε ειδίκευση σε μια επέμβαση που έπρεπε να κάμει. Ο γιατρός του είπε ότι πράγματι είχε ειδίκευση σε τέτοιες επεμβάσεις, αλλά δεν μπορούσε να κάμει την επέμβαση στο νοσηλευτήριο του Γε.Σ.Υ., που στέγαζε το ιατρείο του, επειδή ο ίδιος δεν ήταν ενταγμένος στο Γε.Σ.Υ. Το συγγενικό μου πρόσωπο ζήτησε να γίνει η επέμβαση στο νοσηλευτήριο και να πληρώσει ο ίδιος τον εκτός Γε.Σ.Υ. χειρούργο. Του εξήγησαν ότι αυτό δεν μπορούσε να γίνει. ‘Ετσι πλήρωσε ο ίδιος για ολόκληρη τη θεραπεία, ενώ έπρεπε να πληρώσει μόνο τον εκτός Γε.Σ.Υ. χειρούργο.
Το πρόβλημα βρίσκεται σε δυο προβληματικά στοιχεία της αρχιτεκτονικής του Γε.Σ.Υ. Το πρώτο είναι ότι την ενδονοσοκομειακή περίθαλψη την προσφέρει ο Ειδικός Γιατρός και όχι το νοσηλευτήριο και ο ΟΑΥ αμείβει ξεχωριστά το νοσηλευτήριο και ξεχωριστά τον Ειδικό Γιατρό. Η ορθή αρχιτεκτονική για την προσφορά θα ήταν το νοσηλευτήριο που επιλέγει ο δικαιούχος να αναλαμβάνει όλη την υπηρεσία και το νοσηλευτήριο να αμείβει το χειρούργο, που θα επιλέξει ο δικαιούχος. Η αμοιβή του χειρούργου του Γε.Σ.Υ. θα ήταν ορισμένη από τον ΟΑΥ, ενώ την αμοιβή του εκτός Γε.Σ.Υ. χειρούργου θα καταβάλει ο δικαιούχος, είτε εξολοκλήρου, είτε τη διαφορά από την αμοιβή του ΟΑΥ.
Με την αλλαγή αυτού σημείου της αρχιτεκτονικής του Γε.Σ.Υ. νομίζω λύεται και το πρόβλημα των γιατρών των ιδιωτικών νοσοκομείων του Γε.Σ.Υ., που δεν είναι ενταγμένοι στο Γε.Σ.Υ. Εφόσον οι πελάτες τους είναι δικαιούχοι του Γε.Σ.Υ. (ως Κύπριοι πολίτες) θα μπορούν να τους επισκέπτονται ιδιωτικά και να πληρώνουν οι ίδιοι τον εκτός Γε.Σ.Υ γιατρό της επιλογής τους. Αυτός θα μπορούσε να τους κάμνει εισαγωγή το νοσοκομείο του Γε.Σ.Υ., το οποίο θα αναλάβει την ενδονοσοκομειακή τους περίθαλψη, εκτός της αμοιβής του εκτός Γε.Σ.Υ. γιατρού.
Έτσι και ο δικαιούχος θα είχε επιλογή γιατρού και νοσηλευτηρίου και ο ΟΑΥ θα απαλλασσόταν από την αμοιβή του χειρούργου ή άλλου ειδικού γιατρού. Έτσι ο δικαιούχος δεν χάνει κανένα δικαίωμα του και ο ΟΑΥ δεν θα πληρώνει αμοιβή σε γιατρό εκτός Γε.Σ.Υ.
Η ιδεολογική προσέγγιση με απαγορευτικές θέσεις στην αρχιτεκτονική του Γε.Σ.Υ. δεν λύνουν αλλά προξενούν προβλήματα και καταπατούν τις αρχές και τα δικαιώματα των δικαιούχων, ενώ αυξάνουν τις δαπάνες του ΟΑΥ.
Επιμονή, λοιπόν, στη φιλοσοφία του μονοασφαλιστικού Γε.Σ.Υ., αλλά αλλαγές στην αρχιτεκτονική του, που θα κατοχυρώνουν τα δικαιώματα των ασθενών και την πρόοδο της ιατρικής στον τόπο μας στο σύνολό της, όπως τονίζει στο άρθρο του και ο κ. Ποταμίτης.
