Εμπόδια και δυσκολίες στην πορεία του Γε.Σ.Υ.

ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ Θ. ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ*

Το Γε.Σ.Υ. ξεκίνησε τη λειτουργία του με τις ευχές και τις προσδοκίες όσων επισκέπτονταν τα κρατικά νοσοκομεία και με τις κατάρες και τα εμπόδια των ιδιωτών γιατρών, που θεωρούσαν ότι θα είχαν μεγάλες οικονομικές απώλειες από την εφαρμογή του. Οι λίγοι γιατροί που μπήκαν πρώτοι στο Γε.Σ.Υ. είδαν πακτωλό χρημάτων να μπαίνει στις τσέπες των. Για τούτο πολλοί ιδιώτες που το πολεμούσαν, σιγά - σιγά το αγκάλιασαν, για να πάρουν κι αυτοί το κομμάτι της πίτας, που μοίραζε ο Ο.Α.Υ. ΄Ετσι ξεπεράστηκε το εμπόδιο με τους λίγους γιατρούς, που το Γε.Σ.Υ. θα είχε προβλήματα στη λειτουργία του.

Το δεύτερο μεγάλο εμπόδιο στη μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας είναι οι συντεχνίες των επαγγελματιών υγείας, που εργάζονται στα νοσηλευτήρια του Ο.Κ.Υπ.Υ.  Οι γιατροί, που θεωρούνταν υψηλόμισθοι υπάλληλοι, είδαν ξαφνικά ότι έγιναν χαμηλόμισθοι, συγκρίνοντας τις απολαβές τους με τις απολαβές των ιδιωτών συναδέλφων τους στο Γε.Σ.Υ. Οι συντεχνίες τους έβαλαν μπροστά όλες τις δυσλειτουργίες και ελλείψεις των κρατικών νοσηλευτηρίων και άρχισαν ένα συνδικαλιστικό αγώνα, για να κερδίσουν όσα περισσότερα μπορούν, για να μην παραμείνουν οι φτωχοί συγγενείς του Γε.Σ.Υ. ΄Εχουν δίκαιο. Αλλά και ο Ο.Κ.Υπ.Υ. δεν έχει πακτωλό χρημάτων για να ικανοποιεί ακόμα και δίκαιες απαιτήσεις. Από την άλλη έχει να χειριστεί το μεγάλο πρόβλημα της αυτονόμησης και το μεγαλύτερο πρόβλημα του συναγωνισμού του ιδιωτικού τομέα, όταν αρχίσει η πλήρης εφαρμογή του Γε.Σ.Υ.

Οι γιατροί και οι άλλοι επαγγελματίες υγείας του Ο.Κ.Υπ.Υ. θα ήταν σοφότερο να εργαστούν εντατικά για να βελτιώσουν τις υπηρεσίες των κρατικών νοσοκομείων, να τα καταστήσουν αυτόνομα και συναγωνιστικά των ιδιωτικών νοσοκομείων και μετά να έρθουν να απαιτήσουν μέρος των κερδών του Ο.Κ.Υπ.Υ. Τα κέρδη δηλαδή που ο Ο.Κ.Υπ.Υ. θα πραγματοποιούσε από τη δική τους εργασία και τη δική τους συμμετοχή στην αντιμετώπιση του συναγωνισμού. Γιατί ποιος θα μπορεί να τους δώσει αύξηση ή καλύτερες συνθήκες εργασίας, αν οι ασθενείς εγκαταλείψουν τα κρατικά νοσοκομεία αναζητώντας καλύτερη εξυπηρέτηση; Και πως θα μπορεί ο Ο.Κ.Υπ.Υ. να δει θετικά τα αιτήματά τους, αν τον γονατίσει ο συναγωνισμός; Ας μη ξεχνούν οι συντεχνίες, ότι κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους, όταν βλέπουν τα κρατικά νοσηλευτήρια να παρακμάζουν και αντί να οδηγούνται σε πετυχεμένη αυτονόμηση και συναγωνισμό, να προχωρούν ακάθεκτα προς κατάρρευση, που θα οδηγήσει σε ιδιωτικοποίηση η ξεπούλημα. Και ακόμα να μη ξεχνούν ότι πολλοί βλέπουν στα όνειρα και τα οράματά τους το πολυασφαλιστικό.

Αλλά και οι ασθενείς έχουν το μερίδιό τους στα εμπόδια για την απρόσκοπτη και πετυχεμένη εφαρμογή του Γε.Σ.Υ. Πολλοί είδαν το Γε.Σ.Υ. σαν ένα μεγάλο τραπέζι – μπουφέ, που προσφέρεται δωρεάν. ΄Ετσι πολλοί τρέχουν να γεμίσουν τα πιάτα τους με φαγητό που δεν το χρειάζονται, αλλά σκέφτονται «γιατί να μη γεμίσω το πιάτο μου αφού είναι δωρεάν»; Και έτσι ορμήσαμε πάνω στα φάρμακα, χρήσιμα και αχρείαστα, ζητούμε από τους γιατρούς να μας παραπέμψουν σε εξετάσεις, αναλύσεις, ακτινογραφίες, αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες και ότι άλλο σύγχρονο μέσο προσφέρει η τεχνολογία της ιατρικής. Αποτέλεσμα: Δημιουργήθηκαν ουρές που ταλαιπωρούν όλους, πολλοί παροχείς πήραν τεράστια ποσά ως αμοιβή, άλλοι τσουνιάστηκαν γιατί δεν πήραν και ο Ο.Α.Υ. προσπαθεί να κάμει ελέγχους να επιβάλει περιορισμούς για να μην αποτύχει η εφαρμογή του Γε.Σ.Υ.

Το Γε.Σ.Υ. είναι μια ευλογία για το λαό, ιδιαίτερα για τους άπορους συνταξιούχους και για τους χαμηλόμισθους οικογενειάρχες. ΄Εχουμε όλοι καθήκον να το διατηρήσουμε ως κόρη οφθαλμού, ώστε τα παιδιά και τα εγγόνια μας να μπορούν να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα υγείας, χωρίς να στερούνται όλα τα άλλα, λόγω οικονομικών δυσκολιών.

Τα κρατικά νοσηλευτήρια πρέπει να αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του Γε.Σ.Υ. Αλλά οι παθογένειες του συστήματος, οι αχρείαστες ταλαιπωρίες των δικαιούχων, οι παρωχημένες και άχρηστες διαδικασίες, γενικά το σύστημα της ταλαιπωρίας των ασθενών, που πολύ λίγο έχει βελτιωθεί κάνουν πολλούς δικαιούχους να θέλουν να εγκαταλείψουν τα κρατικά νοσηλευτήρια, παρόλο που όλοι επιθυμούμε την ενδυνάμωσή τους. Αλλά σε κάθε επίσκεψη το «σύστημα» βοά: «Γιατί έρχεστε ακόμα εδώ»; Το «σύστημα» θεωρεί, ότι χωρίς ταλαιπωρία ο δικαιούχος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί ή να βρει την υγεία του.

Αυτό ας το προσέξουν όλοι. Και πρώτοι αυτοί που θα πληρώσουν τα σπασμένα, αν τα κρατικά νοσηλευτήρια αποτύχουν στη αυτονόμησή τους.