Δρ.Μιχάλης Καηλίδης: Οι γυναίκες εμφανίζουν πέτρες στη χολή σε μεγαλύτερη συχνότητα


*Συνέντευξη στο Ygeia- News

*Η νόσος του Crohn, η χρόνια αναιμία ,ο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία είναι μερικοί από τους προδιαθεσικούς παράγοντες για την ανάπτυξη πέτρων στη χολή

*Η διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά,τα εσπεριδοειδή και άλλες τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C, μπορεί να προλάβουν τον σχηματισμό χολολίθων

Ο Γενικός Χειρουργός Δρ. Μιχάλης Καηλίδης σε συνέντευξη του στο Ygeia News, μιλά για τη Χολολιθίαση και τα όσα πρέπει να γνωρίζουμε γύρω από τη σοβαρή αυτή νόσο.

Ορισμός

ΕΡ: Τι είναι η χολή (χοληδόχος κύστη), που βρίσκεται και ποια η κύρια λειτουργία της στον ανθρώπινο οργανισμό;

ΑΠ: Η χοληδόχος κύστη είναι ένα όργανο που βρίσκεται κάτω από το συκώτι και έχει σχήμα αχλαδιού. Σκοπός της είναι η αποθήκευση της χολής.

Η χολή είναι μια ουσία η οποία εκκρίνεται από το ήπαρ και μεταφέρεται στο δωδεκαδάκτυλο (τμήμα του εντέρου) μέσα από τα χοληφόρα αγγεία. Το διάλυμα αυτό βοηθά στη διάσπαση της τροφής κατά τη διαδικασία της πέψης.

Αίτια και προδιαθεσικοί παράγοντες

ΕΡ: Πως δημιουργούνται οι «Πέτρες στη Χολή»-Χολολιθίαση;Ποιοι είναι οι προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη των πέτρων;

ΑΠ: Πολλαπλά αίτια μπορεί να οδηγήσουν στο σχηματισμό λίθων μέσα στο διάλυμα της χολής, οι οποίοι ποικίλουν σε μέγεθος από ελάχιστα χιλιοστά (και τότε αναφερόμαστε σε άμμο στη χολή) έως και αρκετά εκατοστά (πέτρες στη χολή),

Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι:

Το φύλο. Οι γυναίκες εμφανίζουν πέτρες στη χολή σε μεγαλύτερη συχνότητα σε σχέση με τους άντρες.

Η εγκυμοσύνη (συνήθως πολλαπλές εγκυμοσύνες).

Η παχυσαρκία.

Η λήψη ορισμένων φαρμάκων.

Η διατροφή, κυρίως πλούσια σε λιπαρά και χοληστερόλη.

Φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, όπως είναι η νόσος του Crohn.

Χρόνια αναιμία, ίκτερος.

Μεταβολικά νοσήματα, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.

Η απότομη απώλεια βάρους.

Συμπτώματα

ΕΡ: Ποια είναι τα συνήθη συμπτώματα τους ;

ΑΠ: Οι πέτρες στη χολή αποτελούν μία κατάσταση που πολύ συχνά δε δίνει συμπτώματα, δεν προκαλεί δηλαδή καμία ενόχληση. Ωστόσο, ανάμεσα στα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που αναφέρονται και οδηγούν τον πάσχοντα στο γιατρό είναι η δυσφορία (δυσπεψία, φούσκωμα, καούρα), η ναυτία, η ανορεξία και η τάση για εμετό. Επίσης, σε περιπτώσεις επιπλοκών της χολολιθίασης, όπως για παράδειγμα ο κολικός χοληφόρων, εμφανίζεται έντονος, ανυπόφορος πόνος στην περιοχή της κοιλιάς ή ακόμη και στην πλάτη.

Επιπλοκές

ΕΡ: Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές της πάθησης;

ΑΠ: Η χολολιθίαση ενέχει αρκετές επιπλοκές, πολλές από τις οποίες αποτελούν κίνδυνο για τη ζωή του πάσχοντα, οι οποίες χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Οι επιπλοκές αυτές είναι:

Κολικός χοληφόρων: Πρόκειται για έντονο, ανυπόφορο πόνο που συνοδεύεται από τάση για εμετό και έντονη εφίδρωση. Οι κολικοί οφείλονται στις συσπάσεις που κάνουν τα τοιχώματα της χοληδόχου κύστης κατά τη μετατόπιση των κρυσταλλικών ιζημάτων (πετρών) προς το έντερο.

Χολοκυστίτιδα: Εάν κάποιος λίθος που βρίσκεται μέσα στη χοληδόχο κύστη σφηνώσει στον αυχένα της χοληδόχου κύστης προκαλεί απόφραξη της χοληδόχου κύστης, με αποτέλεσμα η χολή να λιμνάζει στο εσωτερικό της.

Το αμέσως επόμενο στάδιο είναι η ανάπτυξη μικροβίων μέσα σε αυτό το λιμνάζον υγρό, η οποία προκαλεί φλεγμονή της χοληδόχου κύστης που ονομάζεται χολοκυστίτιδα. Η χολοκυστίτιδα διαχωρίζεται σε δύο μορφές, την οξεία και τη χρόνια. Η οξεία χολοκυστίτιδα προκαλεί έντονο πόνο, πυρετό, αφυδάτωση, εμετό και μπορεί να οδηγήσει λόγω της έντονης φλεγμονής και ισχαιμίας των τοιχωμάτων της χοληδόχου κύστης σε διάτρηση και περιτονίτιδα η οποία εκδηλώνεται με οξεία κοιλία.

Αποφρακτικός ίκτερος: Καθώς μετακινείται η πέτρα από τη χοληδόχο κύστη στο χοληδόχο πόρο (το σωληνάκι που μεταφέρει τη χολή από το συκώτι στο έντερο), μπορεί να διαταράξει τη ροή της χολής προς τον εντερικό σωλήνα, αφού ουσιαστικά φράσει το χοληδόχο πόρο. Ο αποφρακτικός ίκτερος δίνει χαρακτηριστική εικόνα στο εξωτερικό του πάσχοντα, αφού το δέρμα και το «λευκό» του ματιού κιτρινίζουν και συνυπάρχει φαγούρα. Το σύμπτωμα αυτό οφείλεται στα υψηλά επίπεδα χολερυθρίνης (ένα από τα συστατικά του διαλύματος της χολής) στο αίμα, τα οποία προκαλούνται από την παρεμπόδιση της φυσιολογικής ροής της χολής στο έντερο.

Οξεία παγκρεατίτιδα: Η απόφραξη του χοληδόχου πόρου από μία πέτρα που βρίσκεται στο τελευταίο τμήμα του, μπορεί να διαταράξει και τη ροή των παγκρεατικών ενζύμων. Η απόφραξη του παγκρεατικού πόρου μπορεί να οδηγήσει σε οξεία παγκρεατίτιδα, μία σοβαρή πάθηση, που μπορεί να απειλήσει ακόμη και τη ζωή του πάσχοντα.

Ειλεός από χολόλιθο: Πρόκειται για μηχανική απόφραξη του εντέρου, η οποία δημιουργείται όταν μία σχετικά μεγάλη πέτρα ή και περισσότερες περνούν το τοίχωμα της χοληδόχου κύστης και μεταβαίνουν στον εντερικό σωλήνα φράζοντάς τον.

Χολαγγειίτιδα: Πρόκειται για φλεγμονή των χοληφόρων αγγείων από τη «στάση» της χολής.

Διάγνωση

ΕΡ: Πως γίνεται η διάγνωση της χολολιθίασης;

ΑΠ: Εξαιτίας του ασυμπτωματικού χαρακτήρα της χολολιθίασης, η διάγνωσή της πολλές φορές γίνεται τυχαία, έπειτα από απεικονιστικό έλεγχο (υπερηχογράφημα) άνω κοιλιάς πολλές φορές και για άλλες αιτίες. Στην περίπτωση που ο ασθενής οδηγείται στον γιατρό έπειτα από ενοχλήσεις – συμπτώματα, τότε αυτός προχωρά στην εκτίμηση της κατάστασης συνεκτιμώντας το ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εικόνα, τις εργαστηριακές εξετάσεις καθώς και τον απεικονιστικό έλεγχο.

Η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται με υπερηχογράφημα, στο οποίο διαφαίνεται η θέση και το μέγεθος του λίθου ή των λίθων, η εικόνα της χοληδόχου κύστης, των χοληφόρων αγγείων, του ήπατος (συκώτι) και του παγκρέατος. Επιπλέον, διενεργείται αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος.

Θεραπεία

ΕΡ: Πέτρες στη Χολή: Τρόποι θεραπείας.

ΑΠ: Η χολολιθίαση θα πρέπει να αντιμετωπίζεται χειρουργικά με χολοκυστεκτομή, αφαίρεση δηλαδή της χοληδόχου κύστης. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να εξαφανιστούν οι πέτρες που βρίσκονται μέσα στη χοληδόχο κύστη πέρα από τη χειρουργική επέμβαση. Η χοληδόχος κύστη μπορεί να αφαιρεθεί χωρίς να έχει καμία επίπτωση στον τρόπο ζωής ή στην υγεία του ασθενούς. Η επιλογή για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης είναι είτε ανοικτή (κλασική χειρουργική επέμβαση), είτε λαπαροσκοπική.

Λαπαροσκόπηση

ΕΡ: Είναι ασφαλής η λαπαροσκοπική μέθοδος;

ΑΠ: Λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.

Πρόκειται για την πρώτη επιλογή του χειρουργού, η οποία διενεργείται με γενική αναισθησία.

Είναι απόλυτα ασφαλής τεχνική όταν διενεργείται από έμπειρους χειρουργούς με εξειδίκευση στην τεχνική αυτή.

Κατά τη λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή γίνονται 3 ή 4 πολύ μικρές τομές στο δέρμα (ελάχιστα χιλιοστά). Μέσα από αυτές τις οπές εισάγονται τα λαπαροσκοπικά εργαλεία που είναι απαραίτητα για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Η κοιλιά φουσκώνει με τη χρήση ειδικού αερίου (διοξείδιο του άνθρακα) και με τη βοήθεια ειδικής κάμερας (λαπαροσκόπιο) προβάλλεται σε οθόνη το εσωτερικό της κοιλιακής χώρας μεγεθυσμένο.

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι πολλά και σημαντικά για τον ασθενή και περιλαμβάνουν:

Μικρότερο τραύμα.

Μειωμένος μετεγχειρητικός πόνος και γρήγορη κινητοποίηση του ασθενούς.

Ταχύτερη ανάρρωση και ταχύτερη επάνοδος του ατόμου στις καθημερινές του ασχολίες.

Πολύ καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα στα σημεία των τομών.

Διατροφή

ΕΡ: Ποιος ο ρόλος της διατροφής προς αποφυγή της Χολολιθίασης ;

ΑΠ: Έχει διαπιστωθεί ότι η διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά –ιδιαίτερα σε φυλλώδη λαχανικά, εσπεριδοειδή και άλλες τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C– μπορεί να προλάβει τον σχηματισμό χολολίθων ή την εκδήλωση συμπτωμάτων.

ΓΕΝΙΚΟΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

Τηλ.22200349

Email: kaelides@cytanet.com.cy

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΣΥΖΙΝΟΥ




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.



Newsletter











1363