*Συνέντευξη στο Ygeia-News
*Μπορεί να θεραπευτεί
*Είναι κρίμα να γίνεται αλόγιστη χρήση κατασταλτικών φαρμάκων του λαβύρινθου
Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από προσβολές ιλίγγου, ιδιαίτερα όσο μεγαλώνουν, ενώ κάποια στιγμή στη ζωή μας όλοι αντιμετωπίσαμε κάτι ανάλογο. Κάποιοι μάλιστα από εμάς, νομίζουμε ότι πρόκειται για πάθηση. Μέγα λάθος όπως αποδεικνύεται αφού σύμφωνα με τον ωτορινολαρυγγολόγο Δρ Μιχάλη Κουνούνη, ο οποίος μίλησε «Υgeia-Νews», πρόκειται για σύμπτωμα και όχι πάθηση.
ΕΡ: Τι είναι ο ίλιγγος;
ΑΠ: Ο ίλιγγος είναι μια μορφή ζάλης. Είναι ουσιαστικά η ψευδαίσθηση που έχει ο ασθενής ότι γυρίζουν τα αντικείμενα, το περιβάλλον ενώ το κεφάλι και το σώμα του παραμένουν ακίνητα. Πχ βλέπει έναν πίνακα να γυρίζει γύρω του, να στροβιλίζει. Πολλές φορές συγχέεται από τον ασθενή με άλλα συμπτώματα όπως, το αίσθημα ζάλης με μορφή λιποθυμίας, πτώση στο κενό , διαταραχή της οράσεως, κρίσεις πανικού, πονοκέφαλους και απώλεια συνειδήσεως. Δεν είναι. Δεν είναι ούτε η ακαθόριστη ζάλη, ούτε ο πονοκέφαλος, ούτε η σκοτοδίνη, ούτε το βάρος στο κεφάλι. Είναι κάτι συγκεκριμένο ο ίλιγγος. Βλέπεις τα πράγματα να γυρίζουν γύρω σου. Η κατάσταση αυτή είναι δυνατό να συνοδεύεται από ναυτία ή και εμετό.
Ο ίλιγγος είναι σύμπτωμα, όχι πάθηση και κυρίως δεν είναι διάγνωση και το λέω για να το καταλάβουν όχι μόνο οι ασθενείς αλλά κυρίως οι γιατροί. Το λέω αυτό διότι δυστυχώς πολλοί ασθενείς έρχονται εδώ και μου λένε, ότι τους είπαν γιατροί ότι έχουν ίλιγγο. Ο ίλιγγος δεν είναι πάθηση το επαναλαμβάνω, είναι σύμπτωμα και δεν πρέπει κάποιοι γιατροί να τον παρουσιάζουν ως πάθηση. Είναι σαν να λέμε έχεις βήχα, πονάς το αυτί σου, αυτό δεν είναι διάγνωση, διάγνωση είναι να πεις τι προκαλεί αυτό το πράγμα και τον ίλιγγο και ο πλέον αρμόδιος και ενδεδειγμένος ιατρός είναι ο Ωτορινολαρυγγολόγος.
ΕΡ: Τότε, που οφείλεται κυρίως ο ίλιγγος;
ΑΠ: Στις πλείστες περιπτώσεις ευθύνεται ο λαβύρινθος του αυτιού. Βρίσκεται στο έσω μέρος του αυτιού και είναι υπεύθυνος για την ισορροπία του ανθρώπου και την ακοή. Ο λαβύρινθος ενώνεται με τα μάτια και τα αισθητήρια όργανα του σώματος, οπότε δέχεται πληροφορίες οπτικές από τα μάτια και κινησιακές από τα υπόλοιπα όργανα, τις συνδέει και τις στέλλει στον εγκέφαλο και έτσι ο άνθρωπος ισορροπεί. Οι πλείστες αιτίες λοιπόν του ίλιγγου βρίσκονται στον λαβύρινθο, είναι αθώες παθήσεις και λέγονται περιφερικού τύπου διότι βρίσκονται έξω από τον εγκέφαλο. Υπάρχουν βέβαια και οι σοβαρές καταστάσεις που προκαλούν ίλιγγο και είναι του κεντρικού νευρικού συστήματος, του εγκεφάλου, όπως πχ μια εγκεφαλική αιμορραγία η οποία μπορεί να προκαλέσει ίλιγγο. Εκεί πρέπει να δράσεις άμεσα. Βέβαια, σ’ αυτές τις σοβαρές καταστάσεις πέραν του ιλίγγου υπάρχουν και άλλα συμπτώματα, όπως πχ μούδιασμα στα χέρια, πρόβλημα στα μάτια, ενώ στον περιφερικού τύπου ίλιγγο που είναι και ο πιο συνηθισμένος δεν υπάρχουν τέτοια συμπτώματα, παρά μόνο ναυτία και εμετός. Πρόβλημα λαβυρίνθου φανερώνει επίσης εάν υπάρχει πρόβλημα ακοής. Άρα το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο γιατρός είναι να διαγνώσει τι ακριβώς ταλαιπωρεί τον ασθενή.
Καθοριστικό το ιστορικό
ΕΡ: Πως καταλήγετε σε διάγνωση, ότι δηλαδή ένας ασθενής υποφέρει από ίλιγγο;
ΑΠ: Σε ένα ποσοστό 80% θα μας τη δώσει το ιστορικό του ασθενή για αυτό είναι σημαντική η συνομιλία με τον άρρωστο. Για παράδειγμα έχει πολύ μεγάλη σημασία η διάρκεια του ιλίγγου, η έναρξη του – εμφανίζεται σε συγκεκριμένες μέρες και ώρες, πως τελειώνει, έχει άλλα συμπτώματα. Αν για παράδειγμα ο ίλιγγος είναι μερικών δευτερολέπτων την ώρα που γυρίζει το κεφάλι του ένας ασθενής ενώ βρίσκεται στο κρεβάτι, υποψιαζόμαστε κάποιον ίλιγγο θέσεως που είναι βεβαίως πάθηση του λαβυρίνθου, αν ο ίλιγγος κρατάει λίγα λεπτά υποψιαζόμαστε ισχαιμικό επεισόδιο, αν διαρκεί κάποιες ώρες υποψιαζόμαστε μια νόσο meniere, αν διαρκεί μέρες υποψιαζόμαστε ιογενή Αιθουσαία νευρωνίτιδα, ένας ιός που προσβάλει το αιθουσαίο σύστημα, αυτά πρέπει να ξεκαθαριστούν από το ιστορικό. Από εκεί και πέρα υπάρχουν κάποιες εξετάσεις, κάποιες ασκήσεις για εμάς τους ωτορινολαρυγγολόγους για να δούμε ποια πλευρά νοσεί και κατ’ επέκταση γιατί νοσεί και να βελτιώσουμε την κατάσταση του ασθενή μας.
ΕΡ: Πόσων ειδών ιλίγγους έχουμε;
ΑΠ: Θα έλεγα πόσων ειδών αιτιών για ίλιγγο έχουμε, αφού ουσιαστικά ένας είναι ο ίλιγγος. Είναι η Νόσος του Meniere που ουσιαστικά είναι η αύξηση της πίεσης της ενδολέμφου του “έσω ωτός”. Χαρακτηριστικά του είναι οι εμβοές και η βαρηκοία. Τα συμπτώματα αυτά συνεχίζονται με δυνατούς ιλίγγους που διαρκούν μέχρι και ώρες. Όταν το φαινόμενο είναι σε ύφεση ο ίλιγγος είναι μειωμένος έως και ανύπαρκτος. Σε έξαρση, ο ίλλιγος είναι δυνατός
Η Αιθουσαία νευρωνίτιδα η οποία οφείλεται σε κάποια ιογενή λοίμωξη από την οποία προσβάλλεται ο ασθενής και η οποία “χτυπάει” και το αιθουσιαίο νεύρο. Οι ίλιγγοι σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ δυνατοί
Το Ακουστικό νευρίνωμα όπου υπάρχει ένας καλοήθη αυξανόμενος όγκος που προκαλεί βαρηκοία, εμβολές και ίλιγγο.
Καλοήθης παροξυσμικός ίλιγγος θέσεως όπου εμφανίζονται σύντομοι αλλά ισχυροί ίλιγγοι και ο οποιος ίλιγγος είναι ο πιο συχνός και θεραπεύεται άμεσα.
Η Διάσειση λαβυρίνθου η οποία προκαλείται μετά από κάκωση του κεφαλιού και ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει εμβοές και ιλίγγους.
Μεγάλη η ταλαιπωρία, θεραπεύσιμο το πρόβλημα
ΕΡ: Ποιος θεωρείται συχνός ίλιγγος;
ΑΠ: Ο πιο συχνός ίλιγγος που υπάρχει είναι ο καλοήθης παροξισμικός ίλιγγος θέσεως ο οποίος οφείλεται στην μετατόπιση κρυστάλλων τους ωτόλιθους και την συσσώρευση τους σε συγκεκριμένη θέση του έσω ωτός. Οι ωτόλιθοι είναι κρύσταλλοι ανθρακικού ασβεστίου και αποτελούν ανατομικό στοιχείο του έσω ωτός, βρίσκονται δε φυσιολογικά σε ένα σχηματισμό του λαβυρίνθου που καλείται ελλειπτικό κυστίδιο. Το ελλειπτικό κυστίδιο μπορεί να υποστεί βλάβη από τραυματισμό της κεφαλής, φλεγμονή ή να υποστεί εκφυλισμό σταδιακά από την πρόοδο της ηλικίας. Όταν λοιπόν μετακινηθούν δίνουν για κάποια δευτερόλεπτα άλλα δεδομένα στον εγκέφαλο, οπότε δημιουργείται ο ίλιγγος. Μόλις σταματήσουν να κινούνται, ο ασθενής επανέρχεται στα φυσιολογικά του πλαίσια. Άρα τα χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου ιλίγγου είναι η απότομη έναρξη του κατά τη διάρκεια μιας κίνησης του κεφαλιού, διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα και στη συνέχεια υποχωρεί. Εύκολα μπορεί να διαγνωστεί και εύκολα μπορεί να διορθωθεί την ίδια ώρα.
Πέραν όμως του συγκεκριμένου ιλίγγου είναι σημαντικό να πούμε ότι όλα τα είδη ίλιγγου μπορεί να βελτιωθούν και πρέπει να τονίσω ότι είναι πραγματικά μεγάλο λάθος να δίνονται φάρμακα σε ασθενή για ίλιγγο χωρίς να έχει γίνει διάγνωση για το είδος του ιλίγγου που υποφέρει. Δυστυχώς δίνονται ανεξέλεγκτα ανασταλτικά λαβυρίνθου. Έχει γεμίσει η Κύπρος, όλα τα σπίτια να έχουν κατασταλτικά λαβυρίνθου. Μόλις κάποιος υποφέρει από ίλιγγο, παίρνει το χάπι. Δεν είναι αυτός ο σκοπός του συγκεκριμένου φαρμάκου. Δεν κάνει θεραπεία το συγκεκριμένο φάρμακο, αντιθέτως δυσκολεύει τον εγκέφαλο να αντιρροπίσει τη λανθασμένη ενέργεια που υπάρχει στο λαβύρινθο. Αυτά τα φάρμακα είναι για ένα – δυο μέρες σε περιπτώσεις μεγάλου προβλήματος για να καλμάρει ο ίλιγγος εκείνη την ώρα, δεν θεραπεύουν οπότε δεν υπάρχει νόημα να λαμβάνονται συνεχώς.
ΕΡ: Υπάρχει θεραπεία για όλων των ειδών ιλίγγου;
ΑΠ: Βεβαίως υπάρχει θεραπεία, ανάλογα με το τι αντιμετωπίζουν οι ασθενείς. Δίνονται βεβαίως κάποιες οδηγίες όπως για παράδειγμα να σταματήσουν το κάπνισμα, να μειώσουν το αλκοόλ και το αλάτι, μείωση της κούρασης και του άγχους, να κινούνται και να διατηρούν ιδανικό βάρος. Έπειτα ανάλογα με την περίπτωση δίνεται φαρμακευτική αγωγή και σε δυσκολότερες καταστάσεις υπάρχουν οι χειρουργικές επεμβάσεις. Το σημαντικό είναι η σωστή διάγνωση ώστε να υπάρχει και η κατάλληλη θεραπεία.
ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
