O Γενικός Γραμματέας της ΔΕΟΚ Διομήδης Διομήδους σε δηλώσεις του στο Ygeia – News αναφέρει πως «η μεγαλύτερη πρόκληση στον τομέα της υγείας είναι η εισαγωγή και εφαρμογή του Γενικού Σχεδίου Υγείας (Γε.ΣΥ)». Επισημαίνει πως «η καθυστέρηση της εφαρμογής του Σχεδίου έχει αποδειχθεί δραματική έλλειψη και κενό με βάση τα μύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο τομέας της υγείας σήμερα, ιδιαίτερα η κατάσταση σχεδόν κατάρρευσης που παρουσιάζουν τα δημόσια νοσοκομεία».
«Με τη βαθιά οικονομική κρίση που περνά η Κύπρος», εξηγεί, «τις χιλιάδες ανέργους, τις περικοπές και μειώσεις μισθών που υπέστησαν όλοι οι μισθοσυντήρητοι, τα πενιχρά εισοδήματα συνταξιούχων και άλλων ευάλωτων ομάδων έχει παρουσιασθεί μεγάλη στροφή πολιτών προς τα δημόσια νοσηλευτήρια. Η εξαιρετικά ψηλή ζήτηση υπηρεσιών από δικαιούχους ασθενείς σε συνδυασμό με την παγοποίηση προσλήψεων έχει φέρει τα δημόσια νοσοκομεία και το προσωπικό τους στα πρόθυρα ‘νευρικού κλονισμού’ και κατάρρευσης».
Ο κ.Διομήδους αναφέρει πως «οι μεγάλες επενδύσεις και δυνατότητες που προσφέρει ο ιδιωτικός τομέας - νοσοκομεία, ιατρικό προσωπικό και ιατρικός τεχνολογικός εξοπλισμός – λόγω ψηλού/απρόσιτου κόστους παραμένει αναξιοποίητος με επίσης ορατό κίνδυνο κατάρρευσης».
Στη συνέχεια προσθέτει πως «το Γε.ΣΥ με βάση το νόμο του 2001 και σύμφωνα με στρατηγική εφαρμογής και τις μέχρι σήμερα ενέργειες του Οργανισμού Ασφάλισης Υγείας (ΟΑΥ) αποτελεί τη μόνη διέξοδο σε έναν φαύλο κύκλο που επηρεάζει αρνητικά κάθε νοικοκυριό και πολίτη αυτού του τόπου που έχει αναφαίρετο δικαίωμα ψηλής ποιότητας και προσιτού κόστους (με ασφαλιστική εισφορά) υπηρεσιών υγείας».
«Το Γε.ΣΥ», καταλήγει, «δεν είναι πανάκεια, είναι μια ορατή, εφικτή και απόλυτα απαραίτητη κοινωνική μεταρρύθμιση στο τομέα της υγείας που είναι τόσο κοντά στην εφαρμογή του. Δυστυχώς όμως, πολλές πολιτικές σκοπιμότητες, που αγγίζουν τα όρια εγκληματικότητας, και αόρατα συμφέροντα αποτελούν σταθερά και επίμονα εμπόδια στην εισαγωγή του Σχεδίου. Οι πολιτικές ευθύνες των τελευταίων κυβερνήσεων είναι απερίγραπτες διότι με πράξεις ή και παραλείψεις τους καθυστέρησαν και καθυστερούν την εφαρμογή του Γε.ΣΥ οδηγώντας πολίτες, ασθενείς και το τομέα υγείας γενικότερα σε αποσύνθεση με απροσμέτρητες ανθρώπινες, κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες».
