Με ανακοίνωσή της η Παγκύπρια Συντεχνία Εκτάκτων Συμβασιούχων Ιατρών (ΠΑΣΕΣΙ) αναφέρει:
«Το πρόβλημα που προέκυψε με τα ΤΕΠ των κρατικών νοσηλευτηρίων δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο του ΟΚΥπΥ. Αποτελεί πρόβλημα της κοινωνίας ολόκληρης, η οποία εδώ και χρόνια βασίζεται στα δημόσια νοσηλευτήρια για τα επείγοντα και σοβαρά θέματα υγείας. Και πύλη εισόδου στο σύστημα υγείας σε αυτές τις περιπτώσεις αποτελούν και θα συνεχίσουν να αποτελούν τα ΤΕΠ.
Τα δημόσια νοσηλευτήρια έχουν συνεχώς γιατρούς των βασικών ειδικοτήτων σε καθεστώς εφημερίας, οι οποίοι πάντα τρέχουν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση των σοβαρών περιστατικών. Ος εκ τούτου, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας για το κοινό, παρά την σοβαρή υποστελέχωση που παρατηρείται σε όλα τα τμήματα επειγόντων περιστατικών.
Όσον αφορά την ταλαιπωρία των μη επείγοντων περιστατικών έχουμε προτείνει εδώ και τρεις μήνες λύσεις, οι οποίες ακόμα δεν έχουν μπει σε εφαρμογή. Ο ΟΑΥ, ο οποίος και δημιούργησε το πρόβλημα υποστελέχωσης στα ΤΕΠ αλλά και σε πολλά άλλα βασικά τμήματα των κρατικών νοσηλευτηρίων, όφειλε βάση νόμου να εφαρμόσει σύστημα εφημερίας των ΠΙ του, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των ασθενών και να μην συνεχίσουν να καταφεύγουν στα ΤΕΠ για μη επείγοντα περιστατικά. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει ακόμα εφικτό, παρά το ότι είμαστε στον πέμπτο μήνα εφαρμογής της εξωνοσοκομειακής φροντίδας.
Το άλλο σοβαρό θέμα που υφίσταται και είναι ένας σοβαρός λόγος που εξώθησε συναδέλφους σε παραίτηση, είναι το ωράριο των συναδέλφων που εργάζονται στα ΤΕΠ. Δεν μπορεί ένας γιατρός που εργάζεται πρώτη γραμμή να εργάζεται εφτά μέρες τη βδομάδα, χωρίς ξεκούραση. Κάτι τέτοιο θέτει σε κίνδυνο τόσο τον ίδιο, όσο και τους ασθενείς που περιθάλπει. Επισημαίνουμε το πρόσφατο συμβάν στη Λάρνακα με τη συνάδελφο που κατέρρευσε σε ώρα καθήκοντος.
Τέλος, ο ΟΚΥπΥ οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες ώστε να καταφέρει να ανασχέσει το επόμενο κύμα φυγής των γιατρών, που δυστυχώς έχει ήδη ξεκινήσει. Η ψαλίδα των απολαβών είναι προκλητικά μεγάλη, κυρίως εάν αναλογιστεί κανείς ότι έχουν δοθεί τεράστια ποσά στους γιατρούς που κάνουν κυρίως πρόληψη και προαγωγή υγείας. Σωστή φιλοσοφία που όμως θα φέρει όφελος, ποιοτικό και οικονομικό, σε μερικές δεκαετίες.Μέχρι τότε, πρέπει να εξασφαλιστεί ότι θα υπάρχουν έμπειροι και κατάλληλα εκπαιδεύμενοι γιατροί στα δημόσια νοσηλευτήρια, για να παρέχουν υπηρεσίες υγείας στους οξέως και βαρέως πάσχοντες.Και οι οποίοι θα μπορούσαν με την κατάλληλη διοικητική υποστήριξη να αυξήσουν τα έσοδα του Οργανισμου.
Είμαστε πάντα στη διάθεση οσων πραγματικά ενδιαφέρονται για την Υγεία στον τόπο μας. Άλλωστε σε αυτήν έχουμε επιλέξει να αφοσιωθούμε, συνειδητά και με μεγάλο αίσθημα ευθύνης. Θεωρούμε όμως άδικο να τυγχάνουμε εκμετάλλευσης από το σύστημα λόγω του ότι επιλέγουμε να παραμείνουμε νοσοκομειακοί γιατροί, ταγμένοι στην υπηρεσία του βαρέως και οξέως πάσχοντα συνανθρώπου μας».
