Δεν θα υπάρχουν άλλοθι, ούτε «δεν γνώριζα»…


ΤΗΣ ΘΕΟΦΑΝΩΣ ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ*

Η διαφορά των τριτοκοσμικών από τις εξελιγμένες ευρωπαϊκές χώρες δεν έχει να κάνει μόνο με τα χρήματα αλλά κυρίως με την αντίληψη και την πρόοδο.

Αναλογίζομαι πολύ συχνά, γιατί η χώρας μας ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ανάμεσα σε «εξελιγμένες χώρες», αφού ούτε την αντίληψή μας κατάφερε να αλλάξει άλλα ούτε και να παρουσιάσει πρόοδο και να επενδύσει πραγματικά στους πολίτες της.

Αναλογίζομαι με πόνο ψυχής ότι το κόστος των Προεδρικών Εκλογών ανερχόταν στα 8,5 εκατομμύρια ευρώ και τώρα οι Ευρωεκλογές θα μας κοστίσουν 3,5 εκατομμύρια ευρώ.

Σκέφτομαι με λύπη ότι, καθημερινά κάποιοι άνθρωποι δίνουν και την ίδια την ζωή τους για να διασώσουν τον συνάνθρωπό τους, αλλά η πολιτεία επιδεικνύει απαξίωση γι’ αυτούς και τους αναγκάζει να ζητιανεύουν, όχι για να λαμβάνουν τα εκατομμύρια που σπαταλούνται στις εκλογές αλλά για τα πολύ βασικά και αυτονόητα.

Πώς γίνεται όταν τα διασωστικά Σώματα αιτούνται την υποστήριξη της πολιτείας, τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και για εξοπλισμό, η απάντηση να είναι ένα πολύ ηχηρό ΟΧΙ, με την αιτιολογία ότι είμαστε σε περίοδο οικονομικής κρίσης και δεν υπάρχουν περιθώρια για έξοδα. Αλλά ξέχασα η ασφάλεια των πολιτών είναι σε δεύτερη μοίρα…

Πώς γίνεται, εμείς οι πολίτες, να κατηγορούμε πρώτοι τις Υπηρεσίες Διάσωσης όταν δεν έχουν επαρκή μέσα να ανταποκριθούν, αλλά επιτρέπουμε να σπαταλούνται όλα αυτά τα εκατομμύρια για εκλογές και χορηγίες κομμάτων; Πώς γίνεται να μένουμε απαθείς στην απάθεια της πολιτείας;

Αξίζουμε τα αυτονόητα

Η χώρα αυτή αξίζει τα μικρά και τα αυτονόητα, αυτά που θα μας υποστηρίξουν την ώρα του κινδύνου, αυτά που θα σώσουν τη ζωή του παιδιού μας τη δύσκολη εκείνη ώρα.

Είναι χρόνια τώρα που εκλιπαρούμε για την υποστήριξη των πληρωμάτων ασθενοφόρων και τη διακοπή του διπλού τους ρόλου ως νοσηλευτές στα ΤΑΕΠ και ταυτόχρονα και στα ασθενοφόρα, μιας πρακτικής επικίνδυνης που δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο.

Χρόνια προσπαθειών για να πείσουμε για τα αυτονόητα! Όχι για εμάς, για τους πολίτες αυτού του τόπου. Χρόνια συνομιλιών, επιστολών, συναντήσεων για να πείσουμε ότι την ώρα που πεθαίνει στα χέρια αυτών των ανθρώπων ένας άνθρωπος στα επείγοντα, δεν μπορούν να τον εγκαταλείψουν για να ανταποκριθούν ταυτόχρονα και με το ασθενοφόρο σε ένα άλλο τροχαίο ατύχημα και εκεί ταυτόχρονα και εκεί που χάνεται η ζωή ενός 15χρόνου. Ποιος είναι αυτός που δίνει αυτό το δικαίωμα να ιεραρχείται η ζωή των συμπολιτών μας την κρίσιμη ώρα που απειλείται η ζωή του;

Εκλιπαρούμε. . . Εκλιπαρούμε για τα αυτονόητα σε ώτα μη ακουόντων.

Σημαία κάθε ευρωπαϊκής προοδευτικής χώρας είναι οι υπηρεσίες διάσωσης και σε αυτές δίνουν όλη τους την υποστήριξη. Εδώ όμως σε αυτή τη μικρή πατρίδα, φαίνεται ότι κανένα πένθος από την έκρηξη στο Μαρί, καμία αυτοθυσία στις πυρκαγιές στη Σολέα, κανένας βουβός θάνατος στη μικρή Κόκκινη Λίμνη δεν έκανε την πολιτεία να καταλάβει ότι θα πρέπει να πάψει να κάνει νεκροψίες επί πτωμάτων αλλά να επενδύσει προληπτικά και να διορθώσει τις θανάσιμες καταστάσεις.

Η ανοχή μας σε επικίνδυνες καταστάσεις μας κάνει συνένοχους! Αυτή τη φορά εμείς οι νοσηλευτές αρνούμαστε να συμμετέχουμε σε αυτή την κατ’ εξακολούθηση εγκληματική πράξη!

Ακούστε μας!

Ακούστε μας λοιπόν πριν είναι πολύ αργά! Έχουμε προειδοποιήσει επανειλημμένα και δεν θα υπάρχουν άλλοθι, ούτε «δεν γνώριζα», όταν θα πρέπει να απαντήσετε για ποιο λόγο χάνονται ανθρώπινες ζωές από τον διπλό ρόλο των νοσηλευτών στα ΤΑΕΠ και στην Υπηρεσία Ασθενοφόρων. Από τη μη επαρκή στελέχωση των ΤΑΕΠ με νοσηλευτές και τη μη αυτονόμηση και ορθή στελέχωση με νοσηλευτές της Υπηρεσίας Ασθενοφόρων ώστε να ανταποκρίνεται με τον τρόπο που πρέπει στις κρίσιμες ώρες.

Ακούστε λοιπόν την κραυγή μας για βοήθεια, γιατί ούτε η ψυχή αλλά ούτε και η καρδιά μας αντέχει να πεθαίνουν αβοήθητοι η συμπολίτες μας, επειδή ίσως κυβερνώντες άρχοντες θεωρούν πολύ μικρή την ανθρώπινη ζωή για να ασχοληθούν! Αλλά βέβαια…αν συμβεί κάτι ρε αδελφέ κι αν το πάρουν είδηση οι πολίτες κι αν ασχοληθούν τα ΜΜΕ, θα δώσει παραίτηση ένας υπουργός και ένας αρχηγός ταπεινωτικά αλλά και επιδεικτικά, θα βγούμε να πούμε ένα «συγγνώμη», η αντιπολίτευση θα παίξει κι αυτή το παιχνίδι της… και η ζωή συνεχίζεται!

*Βοηθός Γενικός Γραμματέας Παγκύπριας Συντεχνίας Νοσηλευτών




Comments (0)


This thread has been closed from taking new comments.



Newsletter











687