Εικοσι-εννέα Ειδικές Τοποθετήσεις καταγράφουν στο εννιασέλιδο έγγραφο που απέστειλαν στον Υπουργό Υγείας Φίλιππο Πατσαλή, με τις κοινές τους θέσεις έναντι του προσχεδίου του νομοσχεδίου για το ΓΕΣΥ, οι Φορείς Νοσηλευτικής και Μαιευτικής.
Το ygeia-news κατέχει το σύνολο των θέσεων των Φορέων Νοσηλευτικής και Μαιευτικής, όπως ακριβώς αυτές διαβιβάστηκαν στον Υπουργό Υγείας. Πιο κάτω, αποκαλύπτουμε κατά λέξη τις 29 Ειδικές Τοποθετήσεις, όπως ακριβώς καταγράφονται στο κείμενο προς τον Υπουργό Υγείας.
Προσχέδιο: «Νόμος που τροποποιεί τους περί Γενικού Συστήματος Υγείας Νόμους του 2001 μέχρι 2005»
Ειδικές Τοποθετήσεις
1.Στους ορισμούς θα πρέπει να καθοριστεί ότι: «Νοσηλευτική και Μαιευτική φροντίδα» σημαίνει τη φροντίδα, όπως αυτή καθορίζεται από τους Περί Νοσηλευτικής και Μαιευτικής Νόμους και Κανονισμούς 1988-2012. Θα πρέπει να γίνει συμπερίληψη των Ευρωπαϊκών Οδηγιών για τα καθήκοντα και το ρόλο των Νοσηλευτών και Μαιών. Νοείται ότι όλες οι αντίστοιχες πρόνοιες του Νόμου για το Γε.Σ.Υ σε σχέση με τις αρμοδιότητες και τα καθήκοντα των επαγγελμάτων της Νοσηλευτικής και της Μαιευτικής θα πρέπει να συμφωνούν και να παραπέμπουν στους Περί Νοσηλευτικής και Μαιευτικής Νόμους και κανονισμούς.
2. Άρθρο 4 (σελίδα 15): Έχει απαλειφθεί από το βασικό νόμο, που αναφέρεται στους σκοπούς και αρμοδιότητες του οργανισμού η ευθύνη του οργανισμού για να παρέχει χρήματα για σκοπούς έρευνας, διαφώτισης, επιμόρφωσης και εκπαίδευσης για την καλύτερη λειτουργία και αποδοτικότητα του συστήματος και να παρέχει κίνητρα και υποτροφίες για μεταπτυχιακές σπουδές σε εξειδικευμένα θέματα που ο Οργανισμός θεωρεί αναγκαία και σκόπιμα. Η θέση μας είναι να παραμείνουν οι πιο πάνω σχετικές πρόνοιες του Άρθρου 4.
3. Άρθρο 5 (σελίδα 16): Διαπιστώνεται η κατάργηση του Συμβουλίου του Ο.Α.Υ σε σχέση με το Συμβούλιο όπως προβλέπεται στο βασικό Νόμο του 2001 και δημιουργούνται τρία συμβούλια τα οποία τελούν υπό τον έλεγχο της εκάστοτε κυβέρνησης και του εκάστοτε υπουργού Υγείας. Επιμένουμε στη θέση όπως παραμείνει το Άρθρο 5 του βασικού Νόμου, χωρίς την τροποποιητική πρόταση του προσχεδίου.
4. Άρθρο 5 (8) (σελίδα 18): Αναφορικά με τα πρόσωπα που θα διορίζονται στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΑΥ. Χρειάζεται διευκρίνιση των όρων «ανώτατο ηθικό επαγγελματικό κύρος» και «ψηλά πανεπιστημιακά προσόντα» και πως τεκμηριώνονται. Γίνεται εισήγηση όπως η προτεινόμενη τροποποίηση διαμορφωθεί ως εξής:
«Τα διοριζόμενα μέλη που διορίζονται ως μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πρέπει να είναι ανωτάτου ηθικού και επαγγελματικού επιπέδου και να διαθέτουν γνώσεις και πείρα σε ένα ή περισσότερους από τους ακόλουθους τομείς: (α) των βασικών επιστημών του τομέα της υγείας (β) της Δημόσιας Υγείας (γ) των Οικονομικών ή Λογιστικών (δ) της Νομικής (ε) της Πληροφορικής ή στ) της Διοίκησης Επιχειρήσεων».
5. Άρθρο 6 (σελίδα 18): Σε σχέση με την αποζημίωση των μελών του Συμβουλίου, θέση μας είναι ότι η αντιμισθία (με καθορισμό ανώτατου ορίου) θα πρέπει να ορίζεται σαφώς με βάση πρόνοιες του Νόμου, και κάθε πιθανή τροποποίηση να αποφασίζεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και να εγκρίνεται από τη Βουλή.
6. Άρθρο 7 (2) (στ) (σελίδα 20): Αναφορικά με τον όρο «φρενοβλάβιας» θα πρέπει να αντικατασταθεί με επιστημονικούς και νομικά αποδεκτούς όρους όπως «ψυχική διαταραχή» ή «ψυχική νόσος».
7. Άρθρο 11Α (1) (σελίδα 25): Λόγω των εξουσιών που συγκεντρώνονται στον Υπουργό Υγείας πιστεύουμε ότι εξαλείφεται η ανεξαρτησία του Οργανισμού. Η άποψη μας έχει καταγραφεί στις Γενικές Τοποθετήσεις πιο πάνω.
8. Άρθρο 11Α (1) (σελίδα 26): Όσον αφορά την πιθανή μετεξέλιξη σε μεικτό ασφαλιστικό σύστημα έχουμε επίσης καταγράψει επίσης στις Γενικές Τοποθετήσεις την εισήγηση μας.
9. Άρθρο 15 (2) (ε) (σελίδα 32): Πρέπει να διευκρινιστεί εάν είναι δύο ή τρεις οι εκπρόσωποι των εργοδοτικών οργανώσεων.
10. Άρθρο 18 (6) (σελίδα 37): Εκφράζουμε έντονες ανησυχίες για τη διαχείριση του ταμείου του Οργανισμού. Θέση μας είναι ότι θα πρέπει να υπάρχουν πιο ισχυρές ασφαλιστικές δικλίδες, ειδικά στο ενδεχόμενο των επενδύσεων, δωρεών, κλπ).
11. Άρθρο 18Α (σελίδα 37): Στο Διαχειριστικό Συμβούλιο φαίνεται ότι την πλειοψηφία θα διαθέτει επίσης η εκάστοτε κυβέρνηση, γεγονός με το οποίο διαφωνούμε.
12. Άρθρο 18Α (8) (σελίδα 39): Η θέση μας είναι όπως υιοθετηθεί η εισήγηση μας, όπως προτάθηκε και για το Άρθρο 6, αναφορικά με την αποζημίωση των μελών του Συμβουλίου. Η αποζημίωση θα πρέπει να είναι προκαθορισμένη με ανώτατο όριο συνολικής αντιμισθίας. Κάθε τροποποίηση θα πρέπει να αποφασίζεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και να εγκρίνεται από την Βουλή.
13. Άρθρο 19 (1)(7)(8) (σελίδες 42 και 44): Το ύψος των εισφορών και των συμπληρωμών θα πρέπει να συμφωνηθεί και να γνωστοποιηθεί πριν τη ψήφιση του τροποποιητικού Νομοσχεδίου. Το ύψος των εισφορών και συμπληρωμών θα πρέπει να συμπεριληφθούν στο Νόμο ή τους Κανονισμούς και να ληφθεί υπόψη, στις εκτιμήσεις για τις ανάγκες κάλυψης, η σημασία των κοινωνικών προσδιοριστών της Υγείας (Social Determinants of Health) και όχι αποκλειστικά και μόνο οι διάφορες οικονομικές παράμετροι.
14. Άρθρο 22 (2) (σελίδα 51): Οι παρεχόμενες από το Γε.Σ.Υ υπηρεσίες φροντίδας Υγείας δεν θα πρέπει να καθορίζονται από διάταγμα ετησίως, αλλά θα πρέπει να καθορίζονται στο Νόμο.
15. Άρθρο 22 (2) (α) (σελίδα 52): Επιθυμούμε συμπερίληψη του όρου Οικογενειακός Νοσηλευτής και υιοθέτηση του θεσμού στο Σύστημα. Υπενθυμίζουμε ότι ο ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ έχει υποδείξει κατά τη διάρκεια συζήτησης της τροποποίησης του βασικού νόμου το 2008, την αναγκαιότητα τροποποίησης του βασικού Νόμου 89(Ι)/2001 για να θεσμοθετηθεί και η παροχή υπηρεσιών, μέσα στα πλαίσια εφαρμογής του Γε.Σ.Υ, η Κοινοτική Νοσηλευτική, η Κοινοτική Μαιευτική και ο θεσμός του Οικογενειακού Νοσηλευτή.
16. Άρθρο 22 (3) (σελίδα 53): Θα πρέπει να διευκρινιστεί, τί θα απογίνουν οι ασθενείς που χρήζουν μακροχρόνιας νοσηλείας και που δεν μπορούν να νοσηλευτούν αλλού (χρόνιοι ασθενείς), καθώς επίσης και οι ασθενείς που ξεπερνούν το χρονικό περιθώριο των τριών μηνών και δεν θα καλύπτονται από το Γε.Σ.Υ. Θα πρέπει να διευκρινιστεί επίσης, ποιος θα αναλάβει την παροχή φροντίδας υγείας στις περιπτώσεις που θα κριθούν ασύμφορες οικονομικά για το Γε.Σ.Υ. Σημειώνεται ότι, οι υπάρχοντες κτιριακές κρατικές υποδομές και ο εξοπλισμός των υπηρεσιών υγείας και ψυχικής υγείας, εντάσσονται αυτόματα σε δυσμενή ανταγωνισμό, που ενδεχομένως να οδηγηθούν σε κλείσιμο του Νοσηλευτηρίου Αθαλάσσας και συρρίκνωσης των Υπηρεσιών που παρέχονται σήμερα από τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.
17. Άρθρο 22 (4) (β) (σελίδα 54): Τα κριτήρια άρνησης παροχής υπηρεσιών φροντίδας υγείας από τον Οργανισμό θα πρέπει να προκαθοριστούν πριν την έγκριση του παρόντος προσχεδίου τροποποιητικού νόμου.
18. Άρθρο 22 (5) (σελίδα 54): Τα ελάχιστα κριτήρια για τους παροχείς θα πρέπει να προκαθορίζονται σε συνεργασία με τους αρμοδίους φορείς και επαγγελματικούς συλλόγους πριν την έκδοση του σχετικού διατάγματος.
19. Άρθρο 31 (2) (σελίδα 72): Αναφορικά με τους εσωτερικούς ασθενείς, θα πρέπει να διευκρινιστεί εξαρχής τί γίνεται με την ενδονοσοκομειακή ημερήσια φροντίδα υγείας, όπως τα χειρουργεία ημέρας, κέντρα ημερήσιας φροντίδας ψυχικής υγείας, χημειοθεραπείες. Οι ασθενείς αυτοί κάνουν εγγραφή ως εσωτερικοί ασθενείς και δεν μένουν το βράδυ σε νοσοκομείο.
20. Άρθρο 31 (3) (γ) (σελίδα 73): Όπου γίνεται αναφορά στους επαγγελματικούς συνδέσμους σε σχέση με την επιμόρφωση του προσωπικού, θα πρέπει να μην γίνει ονομαστική αναφορά και να καταγραφεί ως «οι επαγγελματικοί σύλλογοι/ σύνδεσμοι» ή να καταγραφούν όλοι οι σύνδεσμοι ονομαστικά, συμπεριλαμβανομένου του ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ.
21. Άρθρο 32 (5) (σελίδα 75): Αναφορικά με τη μεταφορά δικαιούχου με ασθενοφόρο, χρήζει περαιτέρω διευκρίνισης, για το τί εννοείται μεταφορά. Η επείγουσα προνοσοκομειακή φροντίδα (που παρέχεται σε επείγον περιστατικό;) ή τη μεταφορά ρουτίνας ατόμων από ένα κέντρο σε άλλο ή μεταφορά ρουτίνας προς νοσοκομείο; Επίσης θεωρούμε απαραίτητο να καθοριστούν με Κανονισμούς, για το ποιές θα θεωρούνται επείγουσες περιπτώσεις και ποιές όχι.
22. Άρθρο 35 (Η) (σελίδα 86): Αναφορικά με τη διασφάλιση της διαθεσιμότητας συγκεκριμένων υλικοτεχνικών προϊόντων, αναλωσίμων και υγειονομικών ειδών, στο διορισμό της Συμβουλευτικής Επιτροπής θα πρέπει να συμμετέχουν και Νοσηλευτές και/ή Μαίες που λόγω της επιστημονικής και εμπειρικής τους γνώσης και εκπαίδευσης καθίστανται ικανοί να συμβάλουν εποικοδομητικά. Η διασφάλιση δε διεπιστημονικής Συμβουλευτικής Επιτροπής εξυπηρετεί στην περαιτέρω εξοικονόμηση πόρων. Ενδεικτικά αναφέρουμε σήμερα την παρουσία σημαντικού αριθμού Νοσηλευτών στη Διεύθυνση Αγορών και Προμηθειών του Υπουργείου Υγείας.
23. Άρθρο 42 (α) (2) (σελίδα 92): Γίνεται εισήγηση όπως υιοθετηθεί το εξής:
«O Επίτροπος κατέχει ακαδημαϊκά προσόντα, τουλάχιστο μεταπτυχιακού επιπέδου, σε ένα ή περισσότερους από τους τομείς της Νομικής, της Ιατρικής, της Νοσηλευτικής ή Μαιευτικής, των Οικονομικών ή των Χρηματοοικονομικών, των Βασικών Επιστημών του τομέα της Υγείας, της Δημόσιας Διοίκησης ή Διοίκησης Επιχειρήσεων και πείρα τουλάχιστον εφτά χρόνων στον τομέα του».
24. Άρθρο 56 (2) (σελίδα 103): Σε σχέση με την ασφαλιστική κάλυψη θα πρέπει να διευκρινιστεί ποιός θα επωμίζεται το κόστος της ασφαλιστικής κάλυψης για τους παροχείς.
25. Άρθρο 57 (σελίδα 103): Για σύσταση συνεταιρισμών/ κοινοπραξιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας υπάρχει τυπογραφικό λάθος στον τίτλο και αναφέρεται στο κείμενο Πρωτοβάθμια Ιατρική φροντίδα ενώ υπάρχει και Πρωτοβάθμια Νοσηλευτική/Μαιευτική Φροντίδα Υγείας. Ο Γενικός όρος Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας είναι ο πλέον δόκιμος όρος και υποδεικνύεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Επίσης θα πρέπει να γίνεται αναφορά για σύσταση συνεταιρισμών/ κοινοπραξιών και από Νοσηλευτές και Μαίες και να καλύπτονται από τα ίδια άρθρα. Υπενθυμίζεται ότι, ο ΠΑ.ΣΥ.Ν.Μ σε διαβουλεύσεις που είχε με τον Ο.Α.Υ έχει υποδείξει την αναγκαιότητα της θεσμοθέτησης του δικαιώματος των Νοσηλευτών και των Μαιών να δημιουργούν κοινοπραξίες για παροχή κατ’ οίκον φροντίδας (Νοσηλευτικής και Μαιευτικής) που θα συμβάλλονται με τον Ο.Α.Υ και προς τούτο καταρτιστήκαν σε συνεργασία οι «Βασικές Αρχές του Σχεδίου για τους Νοσηλευτές και Μαίες».
26. Άρθρο 64 (2) (σελίδα 111): Ως αρμόδια αρχή ορίζεται ο Υπουργός Υγείας ενώ εδώ πρέπει να αναφέρεται ο Ο.Α.Υ αφού σε αυτόν εναπόκειται η σύναψη συμβάσεων, ο καθορισμός προτύπων κλπ.
27. Άρθρο 64 (2) (ια) (σελίδα 112): Για το ποσό συνεισφοράς από τους δικαιούχους αυτό θα πρέπει να αφορά και τη Βουλή και να ρυθμίζεται νομοθετικά και όχι με εσωτερικούς κανονισμούς. Δεν μπορεί να καθορίζεται από τον Υπουργό Υγείας ή τον Ο.Α.Υ το ποσό συνεισφοράς του κάθε ατόμου που θα συμβάλλεται με τον Οργανισμό (εργοδότης, εργοδοτούμενοι, αυτοεργοδοτούμενοι κλπ).
28. Άρθρο 64 (4) (σελίδα 113): Να προστεθεί «και όπου χρήζει έγκριση και από την Βουλή».
29. Άρθρα 65 και 66 (σελίδα 113): ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΝΟΜΟ ΩΣ ΕΧΟΥΝ
Διαβάστε εδώ: Αποκαλύπτουμε τις εννέα Γενικές Τοποθετήσεις των Φορέων Νοσηλευτικής επί του προσχεδίου για το ΓΕΣΥ
