Διοικ. Δικαστήριο: Απέρριψε τις προσφυγές Καϊσή και Γρηγορίου και επικυρωσε την προαγωγή Μάτσα

Το Διοικητικό Δικαστήριο σε σημερινή (15/11/2019) του συνεδρία απέρριψε τις συνεκδικαζόμενες προσφυγές του Χριστόδουλου Καϊσή και του Στυλιανού Γρηγορίου κατά της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας  σε σχέση με την προαγωγή του Πέτρου Μάτσα.

Τα γεγονότα σύμφωνα με τον Δικαστή του Διοικητικού Δικαστηρίου Φ Κωμοδρόμο:   

«Οι δυο αιτητές, με τις δυο υπό εξέταση προσφυγές που συνεκδικάζονται λόγω ταυτότητας νομικού και πραγματικού υποβάθρου, στρέφονται κατά της νομιμότητας και εγκυρότητας της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.), που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 15.5.2015 και σύμφωνα με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος (Ε.Μ.) Πέτρος Μάτσας, διορίστηκε, αντί και/ή στη θέση αυτών, αναδρομικά από 1.4.2011, στη μόνιμη θέση Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας («η επίδικη θέση»), κατόπιν επανεξέτασης, συνεπεία ακυρωτικής απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Τα γεγονότα

Η παρούσα αποτελεί προϊόν επανεξέτασης, μετά την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες προσφυγές αρ. 768/2011 και 858/2011, Πέτρος Μάτσας κ.α. ν. Δημοκρατίας, ημερ. 12.3.2015. Σημειώνεται ότι στις εν λόγω υποθέσεις, είχε επιλεγεί για διορισμό στην επίδικη θέση ο κ. Γρηγορίου, αιτητής στην προσφυγή αρ. 915/2011, ωστόσο στην επανεξέταση που ακολούθησε την ακυρωτική απόφαση, διορίστηκε στην επίδικη θέση το Ε.Μ..

Σύμφωνα λοιπόν με τα ευρήματα του Δικαστηρίου στην πρώτη εκ των δυο πιο πάνω υποθέσεων (768/2011), έπασχε η σύσταση του Διευθυντή ως συγκρουόμενη και, εν πάση περιπτώσει, μη συνάδουσα με τα στοιχεία των διοικητικών φακέλων, συμπαρασύροντας ωσαύτως σε ακύρωση και την απόφαση της Ε.Δ.Υ.. Περαιτέρω, κρίθηκε ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στα αποτελέσματα της προφορικής συνέντευξης, ενώ υπήρξε και παραγνώριση της υπεροχής του αιτητή σε προσόντα, λόγος ακύρωσης που εντοπίστηκε και στην δεύτερη εκ των προαναφερθεισών προσφυγών (858/2011).

Ακολούθησε επανεξέταση και τελικά η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρία της ημερομηνίας 6.5.2015, επέλεξε το Ε.Μ. ως τον πλέον κατάλληλο για διορισμό στην επίδικη θέση και αποφάσισε να προσφέρει σε αυτόν προαγωγή στην εν λόγω θέση αναδρομικά από 1.4.2011. Είχε προηγηθεί η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Υγείας («η Γενική Διευθύντρια»), η οποία, αφού σύστησε το Ε.Μ, αποχώρησε από τη συνεδρία.

Τελικά, η προαγωγή του Ε.Μ. δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 15.5.2015.

…………………………………

Εν κατακλείδι, κρίνω σκόπιμο να υπενθυμίσω, και αυτό αφορά και στις δυο υπό κρίση προσφυγές, ότι, κατά πάγια νομολογία, σε θέσεις που βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία η διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου είναι ευρύτερη (βλ. Χαμπουλλά ν. Σαββίδη κ.α. (2006) 3 Α.Α.Δ. 112) και επέμβαση του Δικαστηρίου είναι δυνατή μόνον όπου διαπιστώνεται έκδηλη υπεροχή του αιτητή έναντι του επιλεγέντος υποψηφίου, το δε βάρος να αποδείξει μια τέτοια υπεροχή φέρει ο αιτητής (βλ. ενδεικτικά Παναγιώτη Χατζηβασιλείου ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1998) 3 Α.Α.Δ. 755 και Δημοκρατία ν. Μάριος Παπαχριστοδούλου (2002) 3 ΑΛΛ. 329). Στην υπό κρίση περίπτωση, όχι μόνο δεν προκύπτει οποιαδήποτε υπεροχή των αιτητών έναντι του . Ε.Μ., αλλά, ως έχει ήδη εξηγηθεί, το Ε.Μ. είναι αυτό που, στη βάση του συνόλου των κριτηρίων αξιολόγησης, υπερέχει. Σε κάθε δε περίπτωση, δεν προκύπτει οποιαδήποτε υπεροχή των αιτητών πόσω μάλλον έκδηλη, ως η πάγια ημεδαπή νομολογία απαιτεί, και δεν έχει καταδειχθεί γιατί θα έπρεπε να είχαν επιλεγεί αυτοί και όχι το Ε.Μ.. Θεωρώ δε, καταληκτικά, ότι η κρίση της Ε.ΔΎ. υπήρξε εύλογα επιτρεπτή και εντός των ορίων της διακριτικής της ευχέρειας και, συνακόλουθα, δε χωρεί επέμβαση του Δικαστηρίου τούτου, εφόσον δεν έχει στοιχειοθετηθεί οποιοσδήποτε από τους προβαλλόμενους λόγους ακύρωσης.